Mijn blog over leven met een visuele beperking: kleine verschillen, grote vooroordelen
Blogs waarin ik door mijn visuele beperking wordt geconfronteerd met dingen die ik niet (meer) kan. Ik wordt dan met mijn neus gedrukt op mijn afhankelijkheid.
Door een gesprek met een kennis over de stress van treinreizen, dacht ik ineens aan een situatie van jaren geleden die nog steeds hoog in mijn irritatie-top-10 staat. Update: Deze blog verscheen oorspronkelijk op 15 november 2024 en is op 30 december 2024 aangepast n.a.v. reacties van lezers. Meerdere mensen gaven aan niet goed te begrijpen waarom ik zo boos was over wat er gebeurde…. Lees meerExcuus HOOO maar
Soms lijkt het alsof mensen zomaar wat zeggen wanneer je om hulp of advies vraagt. Het is frustrerend, vooral als het erop lijkt dat ze niet eens de moeite namen om te begrijpen wat je bedoelde en jij daardoor van de regen in de drup belandt. Laatst had ik weer zo’n ervaring die me behoorlijk boos maakte. Juli 2024 Ik moet naar de huisarts, dus… Lees meerBosjesmannen
Vier keer per jaar lees je hier gastblogs van anderen met een visuele beperking. In 2024 worden deze verzorgd door Elian Deenik. Elian vertelt deze keer over sporten, flirten en verliefd zijn als je de ander niet kunt zien. Over de auteur Van jongs af aan is Elian Deenik zeer slechtziend. Met 2 dochters en blindengeleidehonden Lola en Pelle (gepensioneerde geleidehond) woont ze in Haarlem…. Lees meerBlindvaren
Eens in de vier weken blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe stem ik met mijn visuele beperking? Vooroordelen ‘Jij stemt zeker nooit.’ Nou, mooi wel! Stemmen is een grondrecht waarvan ik altijd gebruik maak. Al zet ik zelf het rode kruisje niet, ga ik… Lees meerHoe stem ik met mijn visuele beperking?
Eens in de vier weken blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Kon ik als visueel beperkt kind vroeger overal aan meedoen? Vooroordelen ‘Jij kon nooit met ziende kinderen spelen.’ Dit klopt niet. Ik kon met ze spelen, maar kon inderdaad niet aan alles goed meedoen…. Lees meerKon ik als visueel beperkt kind vroeger overal aan meedoen?
Vier keer per jaar lees je hier gastblogs van anderen met een visuele beperking. In 2024 worden deze verzorgd door Elian Deenik. Over de auteur Van jongs af aan is Elian Deenik zeer slechtziend. Met 2 dochters en blindengeleidehonden Lola en Pelle (gepensioneerde geleidehond) woont ze in Haarlem. Sinds 1999 maakt ze interviews en reportages voor audiotijdschriften van De Voorste Kamer (onderdeel van Dedicon). Als… Lees meerKunstoog
Op deze dag van de liefde deel ik graag een klein valentijnscadeautje met mijn lezers. In juli 2023 werd ik door reporter Elian Deenik geïnterviewd voor het zomernummer van luistertijdschrift ‘Moet je horen’. Het gesprek draait om mijn ervaringen met daten en verliefd worden met een visuele beperking. Hieronder kun je het interview beluisteren. Over ‘Moet je horen’ Audiotijdschrift ‘Moet je Horen’ wordt gemaakt door… Lees meerBonus > Audio-interview met mij over daten en liefde
Het is alweer de laatste vrijdag van 2023. Overmorgen is het oudjaarsavond. Dit jaar blijven mijn partner en ik thuis bij onze vier katten. Lekker op de bank of in bed de oudjaarsconferences kijken en oliebollen eten. Een van onze huisgenoten is er uit noodzaak ook dit jaar niet bij; Tarka mijn blindengeleidehond. Uit logeren uit noodzaak Aan het eind van elk jaar logeert Tarka… Lees meerVuurwerk
De documentaire ‘Dit is hoe ik het zie’ over de slechtziende zangeres, actrice en theatermaakster Aysegül Karaca stond al vanaf september op mijn kijklijst. Van de week ben ik er eindelijk eens voor gaan zitten. Hieronder lees je over mijn kijkervaring. Over de documentaire Aysegül Karaca is slechtziend. In de documentaire vertelt ze dat ze congenitale nystagmus heeft en met haar linkeroog ongeveer 12% ziet… Lees meerKijktip > Documentaire ‘Dit is hoe ik het zie’
Begin november zag ik een aanbod voor een 1op1-tipsessie met Kitty Kilian van De Blogacademie. Ik gaf me op en vroeg om tips om mijn blogs taalkundig en tekstueel beter te maken. En… ze wilde me helpen. We namen een stuk tekst van mijn eerder verschenen blog ‘Narnia, door. Een filmpje hierover verscheen op haar website. Twee belangrijke tips die ik kreeg waren: Let op… Lees meerNarnia
Al lang geleden heb ik geaccepteerd dat mijn visuele beperking ervoor zorgt dat bepaalde taken meer tijd in beslag nemen dan voor mensen zonder deze beperking. Het kan soms extra moeilijk zijn wanneer onbekenden hierover geïrriteerde opmerkingen maken. Dit brengt me soms uit balans, wat me op zijn beurt aanzet tot haasten, wat weer leidt tot fouten, en dat frustreert me nog meer. Gewoonlijk kan… Lees meerKaaskortingchaos
Eens in de vier weken blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Zou ik een operatie ondergaan om weer te kunnen zien als dat kon? Vooroordelen ‘Jij zou vast vooraan in de rij staan als er een mogelijkheid voor je was om weer te kunnen zien.’… Lees meerZou ik een operatie ondergaan om weer te kunnen zien als dat kon?
Eens in de vier weken blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Zijn er dingen waarvan je blij bent dat je ze niet kunt zien? Vooroordelen ‘Wees maar blij dat je niet alles ziet.’ Nou, dat is dubbel. Sommige dingen wil ik zien, omdat het zou… Lees meerZijn er dingen waarvan je blij bent dat je ze niet kunt zien?
Ik vind het verbazingwekkend dat mensen vaak niets zeggen wanneer er iets mis is met mijn kleding of de opmaak van mijn blog. Ik vraag me af of ze het niet opmerken, het hen niet interesseert, of dat ze bang zijn om mijn tere blinde ziel te kwetsen. Onthoofd op de foto Onlangs had ik een vergelijkbare ervaring. Hoewel ik regelmatig mijn LinkedIn-profiel bijwerk, verzuim… Lees meerDe onthoofde blogger
Eind mei las ik in de NOS-app het artikel ‘Meisje (4) vergeten in de bus na schoolreisje’. Het kind had er, doordat ze sliep, zelf gelukkig niets van gemerkt. Dit deed mij denken aan die keer dat ook ik vergeten was door mijn basisschooldocent toen we een dagje weg gingen. Mijn basis- en middelbaaronderwijs volgde ik op een school voor speciaal onderwijs op de Slotermeerlaan… Lees meerEenzaam schoolreisje