Mijn blog over leven met een visuele beperking: kleine verschillen, grote vooroordelen
In deze categorie deel ik eens in de twee weken een ervaringsblog over iets dat mij is overkomen door mijn visuele beperking. Ik maak de meest gekke dingen mee, ontmoet rare mensen, krijg vreemde opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd of beland in vreemde situaties.
Soms denk je precies te weten wat je te wachten staat. Een overstap van acht minuten op een station dat je in je hoofd al hebt uitgetekend—wat kan er misgaan? Nou, best veel, bleek op een regenachtige ochtend in Heerhugowaard. Zonder mijn geleidehond, met alleen mijn witte stok en een flinke dosis doorzettingsvermogen, veranderde een simpele overstap in een tocht met afstandsbediening. Zaterdag 7 juni… Lees verderOp afstand bestuurbaar
Als je blind bent, kun je een hoop zelf. Je leert navigeren met je taststok of geleidehond, je onthoudt routes, locaties van gebouwen en obstakels op straat. Maar sommige dingen blijven lastig. Eén daarvan vind ik: snel een toilet vinden bij hoge nood. Waar een ziende even om zich heen kijkt en ergens naar binnen rent, moet ik vertrouwen op mijn geheugen, mijn oriëntatie en… Lees verderHoge nood
Herinner je je deze reclameslogan nog? Begin jaren ’90 klonk het liedje door menig huiskamer: ‘Pin, pin, pin, pin. De een heeft cash, de ander cheques, maar wij hebben pin.’ Het STER-spotje moest mensen overtuigen vaker te pinnen: snel, safe en simpel. En dat was het ook, heel lang. Totdat de pinautomatenmakers besloten het voor blinden, zoals ik, ineens niet meer zo simpel te maken…. Lees verderPin, pin, pin, pin!
Het blijft me verbazen, zelfs na vier blindengeleidehonden, hoeveel mijn hond eigenlijk voor mij doet zonder dat ik het merk. Donderdag 20 juni 2024 Met mijn witte stok in mijn hand stap ik binnen bij De Blauwe Schuit, het plaatselijke creatieve centrum voor mijn wekelijkse keramiekles. Vandaag is Tarka, mijn blindengeleidehond, niet mee. Ze is al uit logeren, omdat mijn partner en ik overmorgen op… Lees verderAls ze er niet is, weet de baas pas wat ze mist
Als mensen horen dat ik blind ben wordt er soms ineens om elk woord heen gedraaid dat ook maar ruikt naar ‘zien’ of ‘kijken’. ‘Tot ziens!’ wordt krampachtig vervangen door ‘eh… tot horens?’ Of iemand roept enthousiast: ‘Kijk dat eens! Wat mooi!’ om daarna blozend uit te brengen: ‘Oh, sorry, jij ziet dat niet hè…’ ‘Oh, mag ik dat wel zeggen?’ is een veel gehoorde… Lees verderVerboden woorden
Eenzaamheid is iets vreemds. Iedereen begrijpt hoe het voelt om eenzaam te zijn als je alleen bent. Maar eenzaam zijn terwijl je omringd wordt door mensen? Dat is een gevoel dat vaak over het hoofd wordt gezien. Buitenstaander Ik ben blind, en bijeenkomsten in grote groepen zijn voor mij een uitdaging. Vooral als ik weinig of niemand ken. Denk aan bedrijfsborrels, huwelijken of feesten op… Lees verderEenzaam in de menigte
Onlangs wees mijn partner mij erop dat ik twee verschillende kleuren sokken aan had, een witte en een zwarte. Ik baalde enorm. En natuurlijk gebeurde het net op een moment dat we haast hadden. Snel rende ik naar boven, pakte een nieuw paar en liet ze door hem checken. Gelukkig waren deze sokken wél hetzelfde. Een bewust modieus statement? Niet echt. Weer even echt blind… Lees verderZwart-wit
‘Mevrouw, ik wil u laten weten dat ik zoveel respect voor u heb. Dat u over straat durft te gaan ondanks uw beperking!’ Hiermee begon een vrouw onlangs tegen mij een gesprek op straat. Dit was niet de eerste keer dat ik zoiets hoorde. Hiernaast hoor ik regelmatig: ‘Ik vind het zo dapper dat je dit allemaal doet!’ Ook komt het voor dat mensen me… Lees verderRespect
Mijn visuele beperking roept regelmatig vreemde reacties of vragen op. Soms hebben mensen associaties die ik écht niet kan volgen. Onlangs schoot me een bijzondere ontmoeting van jaren geleden te binnen. Donderdag 14 oktober 2010 Zoals altijd stop ik onderweg van de trein naar huis bij dezelfde groenstrook in Weesp, waar mijn blindengeleidehond Umbar even zijn behoefte kan doen na de treinreis. Het is een… Lees verderWatte…???
Mijn blogberichten op Facebook zijn al zeker vijf keer verwijderd, omdat ze in strijd zouden zijn met de richtlijnen. Vreemd, toch? Deze beslissingen worden genomen door een geautomatiseerd systeem, een vorm van kunstmatige intelligentie (AI). Als ik bezwaar maak, komt mijn klacht uiteindelijk bij een team van echte mensen terecht. Als zij mijn kant kiezen, wordt het bericht alsnog geplaatst. AI denkt niet zelf; het… Lees verderWoke AI
In 2024 heb ik blogs geschreven over leuke dingen die ik ondernam. Niet alles wat ik meemaak komt op de site. Sommige dingen deelde ik tot nu toe alleen op mijn LinkedIn. Via mijn website word ik regelmatig benaderd door mensen die mijn medewerking vragen, bijvoorbeeld voor onderzoeken of journalistieke projecten. Ook in mijn vrijwilligerswerk voor de Oogvereniging en KNGF Geleidehonden krijg ik soms verzoeken… Lees verderLeuke dingen
Soms zou ik in mensen hun hoofd willen kunnen kijken. Jaren geleden kreeg ik een vraag die mijn oren – en die van mijn toenmalige blindengeleidehond Umbar – deden klapperen. Donderdag 25 augustus 2011 Het is weer zover: mijn paspoort moet verlengd worden. Dus ik ga naar de Gemeente Weesp, maar eerst moeten er pasfoto’s gemaakt worden. Na wat gezoek – nieuwe winkels vinden zonder… Lees verderSay cheese!
Speciaal taxivervoer, zoals Valys en regiotaxi, hebben zo hun nadelen. Een taxi die te laat of niet komt is de meest voorkomende ergernis. Eentje die ik niet vaak hoor, maar waarmee je als passagier soms ook te maken hebt, is een asociale medepassagier. Een paar maanden geleden zat ik met zo iemand in de taxi. Zondag 13 oktober 2024 Het is iets na half acht… Lees verderVan dwarslaesie tot dwarsligger
Door een gesprek met een kennis over de stress van treinreizen, dacht ik ineens aan een situatie van jaren geleden die nog steeds hoog in mijn irritatie-top-10 staat. Update: Deze blog verscheen oorspronkelijk op 15 november 2024 en is op 30 december 2024 aangepast n.a.v. reacties van lezers. Meerdere mensen gaven aan niet goed te begrijpen waarom ik zo boos was over wat er gebeurde…. Lees verderExcuus HOOO maar
Iedereen weet dat katten en slangen bekend staan om hun lenigheid, maar dat honden ook lenig zijn, ontdekte ik deze zomer op een wel heel verrassende manier. Vrijdag 14 juni 2024 Ik ben op pad met mijn blindengeleidehond Tarka, op weg naar het winkelcentrum. We lopen stevig door. Vlakbij het winkelcentrum stopt Tarka naast een groenstrook. Dat is haar subtiele manier om me te laten… Lees verderDe slangenhond