Mijn blog over leven met een visuele beperking: kleine verschillen, grote vooroordelen
Ervaringsblogs over dingen die mij zijn overkomen door mijn visuele beperking. Ik maak de meest gekke dingen mee, ontmoet rare mensen, krijg vreemde opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd of beland in vreemde situaties. Elke vrijdagavond in even weken post ik een nieuwe blog in deze categorie.
Het gebeurt dat mensen mij met of juist zonder taststok niet herkennen. Of, erger nog, mij aanzien voor een andere blinde. Onherkenbaar met taststok Vanaf 1 oktober mogen honden loslopen langs het IJsselmeer. Ik ga daarom, als het weer het toestaat, een paar keer per week met Tarka naar het IJsselmeer om een stuk te wandelen. Extra beweging is tijdens coronatijd nodig om gezond te… Meer lezenWie ben ik?
De diagnose van het syndroom van Lust-Zij-Ook-Een-Plakje-Worst stel ik bij mensen die mij vanwege mijn visuele beperking niet voor vol aanzien. Ik heb een allergie voor mensen die zodra ze merken dat ik blind ben me als een peuter behandelen. Dit soort situaties irriteren mij en ik schiet dan soms uit mijn slof. De symptomen van het syndroom zijn: Denken dat mensen die niet zien… Meer lezenHet syndroom van Lust-Zij-Ook-Een-Plakje-Worst
Tijdens het uitlaten van Tarka, mijn blindengeleidehond, ben ik verdwaald op een vierkante meter. De snelle uitlaatrondjes doe ik op het wandelpad vlak bij ons huis. Ik maak haar riem dan lang en laat haar snuffelen en haar behoefte doen op de groenstrook naast het pad. Ik volg de zijkant van het pad met mijn voet. Ik zorg dat ik met mijn ene voet op… Meer lezenVerdwaald op een vierkante meter
Ik haat vieze handen. Vroeger op de basisschool had ik geen hekel aan rekenen of taal, maar aan alles waar je vieze handen van krijgt. We hadden schooltuintjes, blllleeeehhh, met je handen in de aarde wroeten. Ook als volwassene ben ik geen tuinier. Wij hebben een tuin met flagstones, omdat ik gek ben op de mediterrane stijl. Deze tegels hebben het geweldige voordeel dat je… Meer lezenGeur, tast, gehoor … Bleeehhh, jakkes, gatver
‘Deb! Deb!’ Langzaam en verward word ik wakker uit een diepe slaap. ‘Hè, wat is er?’ vraag ik met een slaapversufte stem aan mijn vriend. ‘Tarka loopt te piepen beneden.’ Vijf minuten later loop ik, nog lichtelijk versuft, buiten met mijn blindengeleidehond. Het is nog geen half vijf ’s ochtends en het is stil op straat. Het enige dat ik hoor zijn auto’s die in… Meer lezenMijn nachtelijke escapades met twee heren