Mijn blog over leven met een visuele beperking: kleine verschillen, grote vooroordelen
Blogs waarin mijn derde blindengeleidehond Tobias een rol speelt. Hij was mijn geleidehond tussen 2012 en 2019.
Ik heb het hier al vaker gehad over de schattige opmerkingen die kinderen kunnen maken. Onlangs schoot me er nog eentje uit het verleden te binnen. In de blogposts ‘Glowing in the dark ogen’ en ‘Yee-haaa!!!’ lees je een paar andere schitterende opmerkingen die kinderen maakten. Dinsdag 12 juni 2012 Sinds mijn allereerste geleidehond ben ik ambassadeur voor KNGF Geleidehonden. Dit betekent dat ik voor… Lees meerGoede oren
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe reis ik met mijn visuele beperking met het openbaar vervoer? Vooroordelen ‘Jij reist zeker nooit alleen met het openbaar vervoer.’ ‘Lijkt me lastig om altijd afhankelijk van iemand te zijn om ergens heen te gaan.’… Lees meerHoe reis ik met mijn visuele beperking met het openbaar vervoer?
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe herken ik mijn huisdieren met mijn visuele beperking? Vooroordelen ‘Die vier katten van jullie uit elkaar houden is voor jou onmogelijk.’ Nou, mooi niet! Ik herken mijn dieren met alle mogelijke zintuigen. Vooraf Eerder dit… Lees meerHoe herken ik mijn huisdieren met mijn visuele beperking?
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer deel 3 van: Hoe verliep de (instructie)periode met mijn derde blindengeleidehond, Tobias? De afgelopen weken deelde ik de dagboekverslagen van de ontmoeting en instructietijd met mijn derde, inmiddels overleden, blindengeleidehond Tobias. Ook deelde ik aan de… Lees meerHoe verliep de (instructie)periode met mijn derde blindengeleidehond, Tobias? (deel 3)
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer deel 2 van: Hoe verliep de (instructie)periode met mijn derde blindengeleidehond, Tobias? Twee weken geleden deelde ik de update van dagboekverslagen van de ontmoeting en instructietijd met mijn derde, inmiddels overleden, blindengeleidehond Tobias. Doordat ik nog… Lees meerHoe verliep de (instructie)periode met mijn derde blindengeleidehond, Tobias? (deel 2)
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer deel 1 van: Hoe verliep de (instructie)periode met mijn derde blindengeleidehond, Tobias? Vooroordelen ‘Dit is je derde geleidehond. Jullie hoeven toch niets meer te leren? Jij weet al hoe het moet en hij is getraind.’ Nee,… Lees meerHoe verliep de (instructie)periode met mijn derde blindengeleidehond, Tobias? (deel 1)
Onlangs vertelde ik dat ik door mijn visuele beperking soms dingen aanraak die ik liever niet had gevoeld. Mijn handen zijn mijn ogen: hiermee verken ik mijn omgeving. Helaas zie ik niet wat ik aanraak. Af en toe komt de realisatie dat iets niet zo is als dat ik denk te laat. Een paar van deze schaamtevolle situaties deel ik met jullie. Een paar weken… Lees meerAangerand
Sommige mensen kunnen je, met een paar woorden, een rotgevoel geven wat je de hele dag met je meedraagt. Mensen met een duidelijk oordeel, die je met die paar woorden als dartpijltjes op jouw zwakste plek raken: recht in de bullseye van jouw onzekerheid. (Waarom heet het middelpunt van een dartbord eigenlijk zo?) Helaas heb ik in mijn leven een paar van dit soort mensen… Lees meerBullseye
December vond ik altijd een geweldige maand. Lekker veel feestdagen achter elkaar: sinterklaas, Kerst en oud en nieuw. Al had ik, en heb ik nog steeds, met deze laatste een ambivalente relatie. In de blog ‘Hoe tuig ik een kerstboom op met mijn visuele beperking?’ lees je hoe ik zonder zicht een kerstboom optuig. Maar ook, waarom ik dit niet meer zo vaak doe. Mijn… Lees meerBoem! Boem! Boem!
Een blindengeleidehond biedt veel voordelen. Zo geeft Tarka mij vrijheid, zelfstandigheid en bespaart zij mij, doordat ik niet met de taststok hoef te lopen, heel veel energie. Er zitten ook nadelen aan. Een geleidehond is en blijft een hond en heeft de nadelen die elk huisdier heeft: verharen, ziekte, naar buiten in weer en wind, enz. Een tijd geleden vertelde ik al dat ze ook… Lees meerOpgelucht en opgelaten
Geleidehonden blijven honden en laten zich soms verleiden. Onlangs vertelde ik al in de blog ‘Het brood uit de bek sparen’ al over mijn blindengeleidehond, Tarka, en haar vondst op straat. En in ‘Takkenbeest!’ ging het over een vieze vondst van mijn tweede geleidehond Umbar. Maar ook Tobias, mijn derde geleidehond, heeft toen ik in Weesp woonde, eens iets heel smerigs mee naar huis genomen…. Lees meerDoggybag
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe zit dat met zo’n blindengeleidehond? Vooroordelen ‘Oh, dat mag hij toch niet doen? Het is een blindengeleidehond!’ ‘Ik vind het altijd zo zielig dat blindengeleidehonden niet met andere honden mogen spelen.’ ‘Oh, wat zijn die… Lees meerHoe zit het nou met zo een blindengeleidehond?