Yee-haaa!!!

Een kleurrijke afbeelding van een grote zwarte hond met een zadel op zijn rug waarop een klein meisje zit. Het meisje draagt een hoed, een sjaal en een jas. Achter de hond en het meisje is een klein paard te zien in een bosrijke omgeving met herfstkleuren.

Soms krijg ik geweldige opmerkingen over mijn geleidehond. De onderstaande zal ik nooit vergeten. Woensdag 25 november 2009 Buiten voor mijn stageschool wacht ik met mijn blindengeleidehond Bart op de taxi die me vanuit mijn stage naar huis brengt. Er loopt een klein meisje met een mevrouw langs, dat enthousiast roept: ‘Kijk! Die hond heeft een zadeltje op! Daar kun je op paardje rijden!’ De… Lees meerYee-haaa!!!

Let’s do the twist

Foto van zwarte Labrador Bartele en cyperse kat Candor, die op een zomerse dag naast elkaar in de tuin liggen.

Tijdens het uitlaten van mijn blindengeleidehond, Tarka, raakte haar lijn onlangs weer eens in de war met die van een andere hond. Ik moest hierdoor denken aan een blog die ik ooit schreef voor op mijn Hyves. Hieronder vind je de opgepoetste versie. Zaterdag 8 maart 2008 Vandaag pas ik op de blindengeleidehond van een vriend van mij. Kerwin is een gigantische Duitse Herder, waarnaast… Lees meerLet’s do the twist

‘Baas en hond’ of ‘Hond en baas’?

Foto van zwarte labrador, Bart, die op een grasveld staat met zijn tong uit zijn mond. Voor hem ligt een hondenspeeltje (een voetbal met flostouwen eraan).

Onlangs had ik het er met iemand over dat mensen sneller weten hoe je hond heet, dan dat ze weten hoe jij heet. Dit deed me denken aan een blogpost die ik ooit plaatste op Hyves. Ik zat toen in het eerste jaar van de opleiding tot docent geschiedenis en had mijn eerste blindengeleidehond, Bartele. Ik heb de blog voor jullie opgepoetst. In de blogpost… Lees meer‘Baas en hond’ of ‘Hond en baas’?

‘Wilt u zitten? Ik kan staan.’

Foto van zwarte labrador Bartele, die staat met zijn blindengeleidehondentuig aan. Hij kijkt om.

De oplettende Tikje Anders lezer verwachtte vandaag een ‘Hoe doe je dat?’ blog. Door een beknelde zenuw in mijn rug kan ik momenteel helaas niet lang rechtop zitten en een lange blog schrijven is er dan ook niet bij. Daarom deze keer een extra ‘Kijk mij nou’ blog uit de oude doos. Onlangs vroeg ik een kennis of er tegenwoordig in bussen nog bordjes hangen… Lees meer‘Wilt u zitten? Ik kan staan.’

Nieuws! Interview met mij op Vriendin.nl

Foto van zwarte labrador Tarka, die naast Debby op een kussenkist in de tuin zit.

Een paar weken geleden werd ik door journaliste Renée Brouwer geïnterviewd voor een artikel op Vriendin.nl. Gister kreeg ik bericht dat het stuk online staat. Over het artikel Welke dag zal jij nooit vergeten? Elke week vertellen lezeressen over een bepaalde dag in hun leven die ze altijd bij zal blijven. Deze week is dat Debby (42) die negen jaar geleden haar laatste stukje zicht… Lees meerNieuws! Interview met mij op Vriendin.nl

Een oneerbaar voorstel

Foto van zwarte labrador Bartele, die staat met zijn blindengeleidehondentuig aan. Hij kijkt om.

Ik vind het onprettig om te staan tijdens een rit met het openbaar vervoer. Ik heb dan het idee dat ik aldoor alert moet zijn om onverwachtse bewegingen op te vangen. Ik kan niet zien en daardoor niet inspelen op de bewegingen van mensen verderop in het rijtuig. Als ik zie dat zij meer wiebelen, omdat we over een wissel gaan, kan ik me niet… Lees meerEen oneerbaar voorstel

Uit de oude doos > Bart in de Troskompas

Foto van zwarte labrador Bartele, die staat met zijn blindengeleidehondentuig aan. Hij kijkt om.

Bij het opruimen van mijn pc kwam ik een artikel tegen uit februari 2005, dat tijdens mijn stage op de afdeling Personeelszaken bij de TROS, in de Troskompas stond. Deze column, over mijn eerste blindengeleidehond en mij, is geschreven door de toenmalige bestuursvoorzitter, Karel van Doodewaerd. De oorspronkelijke foto, die bij het artikel hoort, heb ik helaas niet meer. Karel speelde meerdere keren per dag… Lees meerUit de oude doos > Bart in de Troskompas

PETS!

Foto van zwarte labrador Bartele, die staat met zijn blindengeleidehondentuig aan. Hij kijkt om.

Op 9 januari jl. stond in het AD een stukje over een blinde man die dit weekeinde, zonder enige aanleiding, werd geslagen op de Oudegracht in Utrecht. Hij stelde iemand een vraag en kreeg toen een klap tegen zijn achterhoofd. De dader is spoorloos. Bizar toch! Iemand uit het niets slaan. Door dit voorval kwam bij mij een herinnering op van ongeveer twintig jaar geleden,… Lees meerPETS!

De dikzak en het meisje

Foto van zwarte labrador Bartele, die staat met zijn blindengeleidehondentuig aan. Hij kijkt om.

Op zaterdag 15 oktober 2022 was het de Internationale Dag van de Witte Stok. Oogvereniging, NS en ProRail lanceerden daarom samen de campagne ‘Oog voor een ander’. Zij hoopten hiermee mensen op te roepen blinden en slechtzienden te helpen tijdens het reizen met de trein. Je leest hier meer over de actie. Ik was blij dat dit onderwerp onder de aandacht werd gebracht, daarom plaatste… Lees meerDe dikzak en het meisje

Hoe herken ik mijn huisdieren met mijn visuele beperking?

Foto van Debby die bij het aanrecht staat om de katten te voeren. Op het aanrecht zitten drie katten, waarvan één kleine zwarte kater (monster en twee grote, rood-witte Maine Coon katers (Dopey en Dommel). Op de grond staat een kleine rode kater (Gimli).

Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe herken ik mijn huisdieren met mijn visuele beperking? Vooroordelen ‘Die vier katten van jullie uit elkaar houden is voor jou onmogelijk.’ Nou, mooi niet! Ik herken mijn dieren met alle mogelijke zintuigen. Vooraf Eerder dit… Lees meerHoe herken ik mijn huisdieren met mijn visuele beperking?

Boem! Boem! Boem!

December vond ik altijd een geweldige maand. Lekker veel feestdagen achter elkaar: sinterklaas, Kerst en oud en nieuw. Al had ik, en heb ik nog steeds, met deze laatste een ambivalente relatie. In de blog ‘Hoe tuig ik een kerstboom op met mijn visuele beperking?’ lees je hoe ik zonder zicht een kerstboom optuig. Maar ook, waarom ik dit niet meer zo vaak doe. Mijn… Lees meerBoem! Boem! Boem!

Opgelucht en opgelaten

Foto van een hurkende Debby met naast haar blonde labrador Tobias in tuig, die rechtop zit. Op de achtergrond zie je gras en wit-groene Zaanse huizen.

Een blindengeleidehond biedt veel voordelen. Zo geeft Tarka mij vrijheid, zelfstandigheid en bespaart zij mij, doordat ik niet met de taststok hoef te lopen, heel veel energie. Er zitten ook nadelen aan. Een geleidehond is en blijft een hond en heeft de nadelen die elk huisdier heeft: verharen, ziekte, naar buiten in weer en wind, enz. Een tijd geleden vertelde ik al dat ze ook… Lees meerOpgelucht en opgelaten

Hoe zit het nou met zo een blindengeleidehond?

Foto van zwarte labrador Tarka, die naast Debby op een verhoging zit.

Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe zit dat met zo’n blindengeleidehond? Vooroordelen ‘Oh, dat mag hij toch niet doen? Het is een blindengeleidehond!’ ‘Ik vind het altijd zo zielig dat blindengeleidehonden niet met andere honden mogen spelen.’ ‘Oh, wat zijn die… Lees meerHoe zit het nou met zo een blindengeleidehond?

Wie ben ik?

Foto van het belletje dat tijdens het uitlaten aan de halsband van Tarka hangt.

Het gebeurt dat mensen mij met of juist zonder taststok niet herkennen. Of, erger nog, mij aanzien voor een andere blinde. Onherkenbaar met taststok Vanaf 1 oktober mogen honden loslopen langs het Markermeer. Ik loop daarom, als het weer het toestaat, een paar keer per week met Tarka naar het meer om een stuk te wandelen. Extra beweging is tijdens coronatijd nodig om gezond te… Lees meerWie ben ik?

Mijn nachtelijke escapades met twee heren

Foto van zwarte Labrador Bartele en cyperse kat Candor, die op een zomerse dag naast elkaar in de tuin liggen.

‘Deb! Deb!’ Langzaam en verward word ik wakker uit een diepe slaap. ‘Hè, wat is er?’ vraag ik met een slaapversufte stem aan mijn vriend. ‘Tarka loopt te piepen beneden.’ Vijf minuten later loop ik, nog lichtelijk versuft, buiten met mijn blindengeleidehond. Het is nog geen half vijf ’s ochtends en het is stil op straat. Het enige dat ik hoor zijn auto’s die in… Lees meerMijn nachtelijke escapades met twee heren