De oplettende Tikje Anders lezer verwachtte vandaag een ‘Hoe doe je dat?’ blog. Door een beknelde zenuw in mijn rug kan ik momenteel helaas niet lang rechtop zitten en een lange blog schrijven is er dan ook niet bij. Daarom deze keer een extra ‘Kijk mij nou’ blog uit de oude doos.
Onlangs vroeg ik een kennis of er tegenwoordig in bussen nog bordjes hangen met de tekst ‘Wilt u zitten? Ik kan staan.’ Deze tekst stond vroeger in de bussen in Amsterdam om reizigers aan te moedigen op te staan voor mensen die dat nodig hadden. Denk aan ouderen, mensen met een beperking of moeders met kleine kinderen. Volgens mijn kennis hangen deze teksten nu nergens meer. Dat vind ik jammer. Ik houd er niet van te moeten staan in een bus of trein. Toch sta ik ook wel eens op voor anderen, omdat zij mijn plek harder nodig hebben dan ik. Onderstaande opgepoetste blog hierover publiceerde ik ooit op mijn Hyves. Hij is nog steeds actueel vind ik.
Woensdag 5 maart 2008
Vandaag wordt mijn oma 80 en ik ben vanuit Weesp onderweg naar haar verjaardag in Amsterdam-Noord. Op Amsterdam Centraal moet ik bus 34 hebben. Helaas rijdt deze net voor mijn neus weg, omdat ik bij het verkeerde busperron stond te wachten. Bus 35 staat er nog wel en ik besluit die te nemen en onderweg over te stappen op de 34.
Op halte Mosplein stap ik uit voor de overstap. Er staan al mensen te wachten, waaronder een moeder met drie kinderen. De oudste is misschien net 5, de middelste kan volgens mij net lopen en eentje in een kinderwagen. Ik hoor haar aan de middelste uitleggen welke bus ze moeten hebben en ze wijst het cijfer aan op het bord. Fijn, zij moeten ook met de 34. Dat scheelt mij een boel opletten. Nu houd ik gewoon de vrouw met de kinderen in de gaten. Na een paar minuten hoor ik haar tegen de kinderen zeggen dat de bus eraan komt.
De aardige moeder laat mijn blindengeleidehond en mij als eerste instappen. Aangezien de eerste rijen met stoelen al bezet zijn, loop ik deze voorbij. Het is zo’n bus met van die blauwe stoeltjes. Dit type bus heeft weinig beenruimte en Bart, mijn geleidehond, moet daarom vaak in het gangpad zitten. Ik kies daarom, indien mogelijk, voor een 4-persoonsplek, zodat hij als het niet druk is in de bus nog wat ruimte heeft voor mijn voeten. Ik ga zitten op de eerste de beste 4-persoonsplek die ik tegenkom. Tegenover mij zit iemand, maar verder zijn de stoelen in ons zitje leeg.
Ik zie en hoor de moeder met de kinderen instappen. Ze heeft nog maar net haar rit betaald of de buschauffeur geeft al gas. Het gaat bijna mis. Het oudste kind moet van de moeder het middelste kind vasthouden, maar laat haar los. Moeder kan het kind net redden. Daar staat ze met de kinderwagen en het kleinste kind.
Ondanks dat de bus aardig vol zit, biedt niemand hulp aan. Aangezien dit alles vlak naast mijn stoel plaatsvindt, bied ik de moeder mijn plek aan en ga zelf verderop in de bus zitten.
Omdat ik de bochten niet zie aankomen, zit ik liever in een bus, tram of sprinter (veredelde tram op de treinrails). Jammer genoeg is het in deze maatschappij niet meer zo vanzelfsprekend dat je opstaat voor oude mensen, zwangere vrouwen, moeders met een sloot kinderen of gehandicapten.
Van de week was er op TV dat ze hiervoor een nieuwe actie hebben ontwikkeld, waarbij de persoon zelf moet vragen om een plaats. Dat is leuk bedacht, maar ik reis regelmatig door Amsterdam en er zijn diverse mensen die ik niet om een plek wil vragen, aangezien ik niet suïcidaal ben. Zo’n vraag kan gevaar met zich meebrengen. Ik heb vaker gezien dat een oud omaatje een grote bek kreeg als ze om een zitplek vroeg of dat er ronduit agressief gereageerd werd. Daar komt bij dat ik niet zie wie er zit. Straks vraag ik het aan iemand met krukken of een oude vrouw, die de plek zelf hard nodig hebben.
Daarom blijf ik bij de oude slogan ‘Wilt u zitten? Ik kan staan.’ Op deze manier oefen ik mijn evenwicht. Als ik niet kan zitten, oefen ik voor snowboarden of skiën. Dus als ik vaker niet kan zitten, kom ik misschien wel op de paralympics.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.