Mijn blog over leven met een visuele beperking: kleine verschillen, grote vooroordelen
Blogs waarin mijn vierde blindengeleidehond Tarka een rol speelt. Zij is sinds 2019 mijn huidige geleidehond.
Soms vraag je je af of de hond of de baas hondsdol is. Dit vroeg ik me laatst af na een ontmoeting in het park achter onze school. Donderdag 4 november 2021 Na een paar druilerige dagen is het eindelijk mooi weer. Ik ben dan ook blij als de pauze begint en ik met mijn blindengeleidehond Tarka een rondje door het park kan lopen. In… Lees meerHondsdol
Soms zorgt één kleine misstap voor een groot probleem en ben ik direct verdwaald. Onlangs had ik weer een situatie als in mijn blogpost ‘Verdwaald op een vierkante meter’. In de blog ‘Hoe loop ik een route met mijn visuele beperking?’ lees je hoe ik me op straat oriënteer, zowel met taststok als met blindengeleidehond. Donderdag 17 september 2021 Mijn laatste ochtendleerling is net… Lees meerTussen de grassprieten het pad niet meer zien
Mensen gaan verschillend om met belemmeringen in het leven. Door een wolkbreuk in Noord-Holland, waar Hoorn het middelpunt van was, werd ik hieraan herinnerd. Op die morgen kwam het hier met bakken uit de hemel. Volgens Weerplaza viel er in West-Friesland meer dan dertig millimeter regen in één uur. En dat is een heleboel water! Bij een normale regenbui schijnt er slechts vier tot vijf… Lees meerBelemmering: Obstakel of uitdaging?
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe loop ik (zelfstandig) een route met mijn visuele beperking? Nooit meer een Tikje Anders blog missen? Sinds begin oktober is het mogelijk om per e-mail op de hoogte te blijven van nieuwe Tikje Anders blogs…. Lees meerHoe loop ik een route met mijn visuele beperking?
Sommige mensen denken dat geleidehonden altijd braaf zijn. Dit klopt niet. Het blijven dieren en het zijn geen robots. Geleidehonden zijn slimme honden, dat moet ook wel, anders waren ze niet zo goed in hun werk. Die slimheid zetten ze soms in voor hun eigen belang. Bij Labradors heeft het ondeugende gedrag meestal te maken met eten. Een Labrador heeft altijd honger. Ook Tarka, mijn… Lees meerHet brood uit de bek sparen
Als visueel gehandicapte naar de huisarts gaan in coronatijd kan aparte situaties opleveren. Onlangs creëerde ik een domino-effect in de wachtkamer van de huisarts. In de blog ‘Sprakeloos’ lees je wat er voorafging aan dit alternatieve dominospel. Als ik ergens vaker kom sla ik in mijn hoofd op hoe een ruimte eruitziet en waar welke objecten staan. Normaal gesproken staan als ik de wachtkamer van… Lees meerHet domino-effect
Niet iedereen weet hoe ze moeten praten tegen iemand met een beperking. Sommigen raken zelfs sprakeloos. In de blog ‘Het syndroom van Lust-Zij-Ook-Een-Plakje-Worst’ gaf ik hier al voorbeelden van. Onlangs gebeurde het weer. Een bezoek aan de huisarts is in coronatijd anders. Het begint met de praktijk binnen mogen. Onlangs moest ik naar de huisarts, dus maakte ik telefonisch een afspraak. De assistente vraagt of… Lees meerSprakeloos
Goed voor mijn geleidehond zorgen vind ik belangrijk, omdat zij ook altijd zo goed voor mij zorgt. Ze vergroot mijn zelfstandigheid en maakt dat routes lopen me minder energie kost. Ze is geen robot en ze probeert soms sneaky dingen te doen, zoals snel even aan een paaltje ruiken als we er voorbijlopen. In dit soort gevallen gebruik ik het woord foei. Foei is voor… Lees meerFoei baas!
Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe zit dat met zo’n blindengeleidehond? Vooroordelen ‘Oh, dat mag hij toch niet doen? Het is een blindengeleidehond!’ ‘Ik vind het altijd zo zielig dat blindengeleidehonden niet met andere honden mogen spelen.’ ‘Oh, wat zijn die… Lees meerHoe zit het nou met zo een blindengeleidehond?
Tijdens het uitlaten van Tarka, mijn blindengeleidehond, ben ik verdwaald op een vierkante meter. De snelle uitlaatrondjes doe ik op het wandelpad vlak bij ons huis. Ik maak haar riem dan lang en laat haar snuffelen en haar behoefte doen op de groenstrook naast het pad. Ik volg de zijkant van het pad met mijn voet. Ik zorg dat ik met mijn ene voet op… Lees meerVerdwaald op een vierkante meter
‘Deb! Deb!’ Langzaam en verward word ik wakker uit een diepe slaap. ‘Hè, wat is er?’ vraag ik met een slaapversufte stem aan mijn vriend. ‘Tarka loopt te piepen beneden.’ Vijf minuten later loop ik, nog lichtelijk versuft, buiten met mijn blindengeleidehond. Het is nog geen half vijf ’s ochtends en het is stil op straat. Het enige dat ik hoor zijn auto’s die in… Lees meerMijn nachtelijke escapades met twee heren