Mijn blog over leven met een visuele beperking: kleine verschillen, grote vooroordelen
In deze categorie deel ik eens in de twee weken een ervaringsblog over iets dat mij is overkomen door mijn visuele beperking. Ik maak de meest gekke dingen mee, ontmoet rare mensen, krijg vreemde opmerkingen naar mijn hoofd geslingerd of beland in vreemde situaties.
Deze week is er geen Voelhoorn-blog, omdat ik nog steeds door een beknelde zenuw niet lang achter de pc mag zitten. Daarom deze week weer een blogpost uit de oude doos. Van de week werd ik herinnerd aan onderstaand voorval uit 2010. Net als de ondernemer van ‘In de kou’ (mijn blogpost van vorige week), heb ik deze slager, die mij beschuldigde van diefstal, nooit… Lees verderVingervlugge blinde
Klantenservice en klantenbinding is een vak dat helaas niet alle ondernemers beheersen of hun personeel aanleren. Onlangs liet eentje ons in de kou staan. Donderdag 8 juni 2023 Wij maken regelmatig gebruik van de app Thuisbezorgd.nl. Een van mijn favorieten is een plaatselijk kipbezorgservice, Best of Taste, waarbij mijn standaard bestelling een kipsalade en wat gekruide friet is. Mijn partner heeft geen zin om te… Lees verderIn de kou
De oplettende Tikje Anders lezer verwachtte vandaag een ‘Hoe doe je dat?’ blog. Door een beknelde zenuw in mijn rug kan ik momenteel helaas niet lang rechtop zitten en een lange blog schrijven is er dan ook niet bij. Daarom deze keer een extra ‘Kijk mij nou’ blog uit de oude doos. Onlangs vroeg ik een kennis of er tegenwoordig in bussen nog bordjes hangen… Lees verder‘Wilt u zitten? Ik kan staan.’
Afgelopen maand werd ik toevallig twee keer herinnerd aan de keer dat ik mijn elleboog brak, nadat ik over mijn blindengeleidehond, Umbar, was gestruikeld en hoe mensen op mijn verhaal reageerden. Voor op Hyves, een nu niet meer bestaand social medium, schreef ik er een blog over. In mijn 3-delige blogpost ‘Hoe verliep de (instructie)periode met mijn tweede blindengeleidehond, Umbar?’ lees je over mijn trainingstijd… Lees verderGeteckeld
Fietsers vormen voor mij als visueel gehandicapte een bron van jaloezie en frustratie. Mijn visueel beperkte vrienden willen autorijden, maar ik ben al blij met fietsen. Het lijkt me heerlijk om bijvoorbeeld met de fiets naar het station te kunnen gaan of spullen in mijn fietstassen te kunnen vervoeren. In mijn blogpost ‘Hoe loop ik een route met mijn visuele beperking?’ lees je hoe ik… Lees verderFietsfrustraties
Met mijn visuele beperking voel ik me af en toe een magneet voor griezels en gekken. Ook praten mensen soms amicaal tegen me, waardoor ik twijfel of ik ze misschien ken. Ik let daarom op de manier waarop iemand iets zegt. Het is voor mij iedere keer weer inschatten of ik te maken heb met een griezel, een gek of een bekende, zoals de plaatselijke… Lees verderGriezel, gek of groenteman?
Afgelopen week kwam ik midden in de nacht voor een bijzondere verrassing te staan. Dinsdag 28 maart 2023, 3.30 uur Om 2.00 uur ’s nachts word ik wakker en ik ben meteen klaarwakker. Ik lig anderhalf uur te draaien. Mijn partner heeft hetzelfde probleem. Om half vier besluit ik het bed uit te gaan en beneden een kop thee te drinken. Af en toe helpt… Lees verderRare sprongen
Ik vind het onprettig om te staan tijdens een rit met het openbaar vervoer. Ik heb dan het idee dat ik aldoor alert moet zijn om onverwachtse bewegingen op te vangen. Ik kan niet zien en daardoor niet inspelen op de bewegingen van mensen verderop in het rijtuig. Als ik zie dat zij meer wiebelen, omdat we over een wissel gaan, kan ik me niet… Lees verderEen oneerbaar voorstel
Af en toe hebben mensen opmerkingen betreffende mijn visuele beperking, waarvan ik denk: hoe kom je erop. De logica is soms ver te zoeken. Zo ook een paar maanden geleden. November 2022, rond 17.00 uur We eten weer bij mijn schoonouders en voordat ik naar binnen ga, laat ik mijn blindengeleidehond, Tarka, lekker los in het park bij hen voor de deur. Met haar belletje… Lees verderKortsluiting
Bij het opruimen van mijn pc kwam ik een artikel tegen uit februari 2005, dat tijdens mijn stage op de afdeling Personeelszaken bij de TROS, in de Troskompas stond. Deze column, over mijn eerste blindengeleidehond en mij, is geschreven door de toenmalige bestuursvoorzitter, Karel van Doodewaerd. De oorspronkelijke foto, die bij het artikel hoort, heb ik helaas niet meer. Karel speelde meerdere keren per dag… Lees verderUit de oude doos > Bart in de Troskompas
Op 17 januari jl. stemde de Eerste Kamer in met een uitbreiding van artikel 1 van de Grondwet. Dit grondwetsartikel betreft gelijke behandeling en een discriminatieverbod. De non-discriminatiegronden worden nu uitgebreid. Er komt expliciet te staan dat mensen niet gediscrimineerd mogen worden vanwege hun seksuele gerichtheid of beperking. Artikel 1 van de Nederlandse grondwet luidt voortaan: ‘Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke… Lees verder‘Dat zal De Telegraaf leuk vinden.’
Op 9 januari jl. stond in het AD een stukje over een blinde man die dit weekeinde, zonder enige aanleiding, werd geslagen op de Oudegracht in Utrecht. Hij stelde iemand een vraag en kreeg toen een klap tegen zijn achterhoofd. De dader is spoorloos. Bizar toch! Iemand uit het niets slaan. Door dit voorval kwam bij mij een herinnering op van ongeveer twintig jaar geleden,… Lees verderPETS!
Morgenavond is het alweer oudjaarsavond 2022. Een avond voor oliebollen, appelflappen, champagne en… vuurwerk. Ook kijken mensen terug op het afgelopen jaar. Voor mij gaat dat terugblikken iets verder dan alleen 2022. In de blogpost ‘Boem! Boem! Boem!’ lees je over mijn ambivalente houding tegenover vuurwerk. Verlies In april 2014 kreeg ik een netvliesloslating, waarna mijn twee procent zicht verminderde naar slechts wat licht en… Lees verderWat je niet kunt veranderen, moet je accepteren
Ik geef het niet graag toe, maar ben inmiddels op middelbare leeftijd. Ondanks dat ik al mijn hele leven visueel beperkt ben, verbaas ik me nog regelmatig over hoe onbekenden zich gedragen als zij mij voor het eerst zien. Hun reactie geeft mij een goed inzicht in hun algemene beeld van de zelfstandigheid van blinden. Als dit beeld negatief is, doen ze betuttelend tegen me,… Lees verderForever young
Ondanks dat ik al mijn hele leven visueel beperkt ben, verbaas ik me nog regelmatig over hoe onbekenden zich gedragen als zij mij voor het eerst zien. Hun reactie geeft mij een goed inzicht in hun algemene beeld van de zelfstandigheid van blinden. Als dit beeld negatief is, doen ze betuttelend tegen me, praten ze tegen me of ik een kind ben of stellen ze… Lees verderSpetter, pieter, pater