Sommige mensen zijn bang voor honden, dat begrijp ik best, maar je hoeft je niet zo overdreven te gedragen. Sommigen reageren wel heel extreem wanneer ze een hond tegenkomen. Een van de meest overdreven reacties die ik heb meegemaakt, staat hieronder beschreven.
<h3> Zaterdag 16 oktober 2010
Tijdens zijn avondwandeling staat mijn blindengeleidehond Umbar achter een boom te plassen wanneer er een meisje langsloopt. Ze loopt net langs me heen over het smalle pad als hij klaar is en rustig achter de boom vandaan komt. Plotseling begint ze te gillen, terwijl ze hard wegrent: ‘Die hond valt me aan!’
Ik ontken dit en leg aan haar snel verdwijnende rug uit dat hij alleen een stap naar voren deed.
‘Dat is niet waar! Hij wilde me aanvallen!’ krijst ze.
Ik zucht: ‘Wat een aanstellerij.’
Dit hoort ze blijkbaar en zegt nog iets, maar door haar geschreeuw versta ik het niet.
Als ik naar huis loop, bedenk ik me dat er de laatste tijd wel veel rare mensen in Weesp rondlopen en het lijkt alsof ze allemaal Umbar of mij moeten hebben. Wat hebben Umbar en ik toch?
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.
Wat een rare vreemde mensen in Weesp. Gillen om een hond. Aanstellers.