Vier keer per jaar lees je hier gastblogs van anderen met een visuele beperking. De derde gastblog van 2023 is geschreven door Miriam Taylor. Miriam en ik raakten bevriend tijdens onze tijd bij het woontrainingscentrum van Visio in Weesp, waar we onze verlate puberteit inhaalden. Ze is nog altijd de muzikale enthousiasteling die ik toen leerde kennen.
In de eerdere gastblogs deelden Elian, Hedda, Angela en Jacky al hun anekdotes. Je vindt hun gastblogs hier.
Over de auteur
Miriam Taylor is een gezellige creatieveling en woont met haar vriend en hun twee blindengeleidehonden in Harderwijk. Miriam is vanaf haar geboorte slechtziend door een aangeboren zenuwafwijking en Nystagmus (wiebelogen). Haar zicht is de laatste jaren achteruitgegaan en ze ziet nog 15%. Ze schrijft blogs op haar website Ik zie het zo, maakt foto’s en video’s en haar grote uitlaatklep is muziek. Onder de naam New Night Era bracht Miriam met haar partner vorig jaar hun debuutalbum uit.
De autoverkoper
Er zijn van die momenten in je leven, waarvan je achteraf wenst dat je gelijk ad rem gereageerd had. Een tijd geleden was ik druk bezig met mijn website en de webteksten, waar ik echt even mijn hoofd bij moest houden toen mijn mobiel begon te rinkelen. Ik neem mijn telefoon altijd op met een “hallo” en pas als het duidelijk is wie er aan de andere kant hangt noem ik mijn naam.
“Goedemiddag, u spreekt met autobedrijf Totaal (fictieve naam)”. Ik verstond hem niet goed, dus ik vroeg hem te herhalen wat hij zei. “Goedemiddag, u spreekt met autobedrijf Totaal, u heeft uw auto bij mij gebracht,” klonk het zelfverzekerd door de telefoon. Een beetje verbaasd reageerde ik: “Dat denk ik niet meneer, ik heb namelijk helemaal geen auto!” Ik had niet de intentie om mijn slechtziendheid te benoemen aan een vreemde vent! Zo hoopte ik het gesprek gauw af te kappen, zodat ik daarna weer gewoon verder kon met mijn werk. “Nou mevrouw, dan wordt het misschien toch eens tijd om een auto aan te gaan schaffen!” Nu het gesprek deze wending kreeg, besloot ik toch om er verder op in te gaan: “Nou meneer, dat lijkt me echt niet handig. Ik heb namelijk een geleidehond.” Even bleef het stil. Onverstoorbaar ging ik verder: “Of denkt u dat het een goed idee is dat ik mijn blindenstok uit het raam hang en voel wanneer de vangrail ophoudt?” Het kwartje viel eindelijk bij deze opdringerige autoverkoper, want hij grinnikte en antwoordde dat dit inderdaad niet zo’n goed idee was en dat hij dan vast een verkeerd nummer had gekregen. “En nog een fijne dag mevrouw!” Ik wenste hem ook een fijne dag en verbrak lachend de verbinding.
Conclusie
Helaas wist ik de naam van het autobedrijf niet meer en de naam van de beste man ben ik ook vergeten. Zoals ik aan het begin van deze post al schreef, ik wou dat ik wat alerter gereageerd had. Ik vraag me nog steeds af of dit bedrijf ook auto’s verkoopt en of ik niet een proefrit had kunnen lospeuteren bij deze brutale autoverkoper! Oh, en ik ga ervan uit dat het meenemen van mijn geleidehond geen probleem is…
En jij?
Wat is het raarste telefoongesprek dat jij het laatst gevoerd hebt?
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.