Een blindengeleidehond biedt veel voordelen. Zo geeft Tarka mij vrijheid, zelfstandigheid en bespaart zij mij, doordat ik niet met de taststok hoef te lopen, heel veel energie. Er zitten ook nadelen aan. Een geleidehond is en blijft een hond en heeft de nadelen die elk huisdier heeft: verharen, ziekte, naar buiten in weer en wind, enz. Een tijd geleden vertelde ik al dat ze ook vieze dingen vinden op straat. Voorbeelden hiervan zijn de blogs ‘Het brood uit de bek sparen’, ‘Takkenbeest’ en ‘Doggybag’.
In de blog ‘Hoe zit het nou met zo een blindengeleidehond?’ lees je wat een geleidehond allemaal leert tijdens de opleiding en vertel ik meer over wat Tarka allemaal voor mij doet.
Facebook herinnert je soms aan berichten die je jaren eerder hebt gepost. Hierdoor werd ik onlangs herinnerd aan een paar andere nadelen van het hebben van een hond. Soms is een hond een bron van schaamte. Bart, mijn eerste geleidehond, en Tobias, mijn derde geleidehond, spelen de hoofdrol in onderstaande herinneringen.
Zaterdag 15 september 2012: Entertainment op het zebrapad
Ik was samen met mijn blindengeleidehond Tobias op bezoek bij een vriend in Leeuwarden en had Tobias tussen de middag uitgelaten. Tijdens het bezoek gedroeg hij zich netjes en liep rond om bij iedereen een aai te halen. Er was helemaal niets aan hem te merken. Toen het tijd was om naar huis te gaan, bracht die vriend me lopend naar het station. Ik gaf hem gezellig een arm en liet Tobias volgen. Onderweg zouden we Tobias uitlaten. Nou, dat was uiteindelijk onnodig…
Na ongeveer vijftig meter moesten we oversteken. Midden op het zebrapad stond Tobias ineens stil. Ik trok aan de riem, omdat ik dacht dat hij aan het snuffelen was. Hij weigerde verder te lopen. Ineens hoorde ik een bekend geluid. Tobias stond midden op de weg te plassen! Lichtelijk beschaamd kon ik niets anders doen dan wachten. Als hij eenmaal begonnen is, kan hij natuurlijk moeilijk stoppen. Ik dacht nog: ‘Ach, niemand heeft er last van. Hij is vast zo klaar.’
Mijn ongemak groeide toen we bekijks kregen van mensen die aan de overkant van de straat bleven staan kijken wat er aan de hand was. Tobias had er geen last van en plaste rustig verder.
Nog iets later kwam er een auto aan, die stopte en moest wachten. ‘Waar wacht je nou op?’ vroeg iemand in de auto aan de bestuurder.
De chauffeur antwoordde lachend: ‘Die hond staat te plassen!’
Inmiddels was ik vuurrood en wist niet meer waar ik moest kijken. Tobias heeft voor mijn gevoel heel lang staan plassen. Er leek geen einde aan te komen. Ik voelde me op dat moment een slechte baas. Al die mensen wisten natuurlijk niet dat ik Tobias netjes op tijd had uitgelaten.
Zomer 2001: Winkelvermaak
Zo een moment van schaamte heb ik eerder ondervonden. Mijn eerste geleidehond, Bart, heeft toen ik hem net had, tijdens het winkelen in Amsterdam, midden in de Kalverstraat gepoept. En geen mooie stevige drol, maar diarree! Een winkelier heeft het met een paar emmers water weggespoeld. Ik schaamde me kapot. Achteraf denk ik dat het bij hem spanning is geweest van deze eerste grote actie samen zonder trainer.
In 2008 of 2009: Entertainment tijdens tentamen
Daarnaast heeft Bart een keer een tentamen verstoord dat ik in mijn tweede jaar van mijn opleiding Docent Geschiedenis had. Bart had een zwakke maag en had die dag waarschijnlijk iets gegeten tijdens het uitlaten. Waardoor het dan ook kwam… hij spuugde tijdens het tentamen over de vloerbedekking. Oh, wat schaamde ik me! Ik wilde het opruimen, maar de docent zei dat ik verder kon gaan met het tentamen, waarna hij het heeft opgeruimd.
Conclusie
In alle drie de gevallen was de hond opgelucht om iets kwijt te zijn en ik voelde me opgelaten tegenover de omgeving. Zo zie je maar dat naast al die voordelen van een blindengeleidehond, er ook nadelen aan zitten. Het is en blijft immers een levend wezen. Maar ondanks deze nadelen, zou ik nooit meer zonder geleidehond willen.
Wat is jouw schaammoment?
Heb jij wel eens een schaammoment gehad met je hond? Deel jouw gênante moment hieronder bij de reacties.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Met mijn Trixie heb ik niet echt schaammomenten, omdat we op het platteland wonen.
@Nicole: Dat kan ik me voorstellen. Op het platteland zijn niet zo veel mensen, dus is er ook niet snel een kans dat anderen een eventueel schaammoment zien. Waardoor jij minder kans loopt om je te hoeven schamen.