December vond ik altijd een geweldige maand. Lekker veel feestdagen achter elkaar: sinterklaas, Kerst en oud en nieuw. Al had ik, en heb ik nog steeds, met deze laatste een ambivalente relatie.
In de blog ‘Hoe tuig ik een kerstboom op met mijn visuele beperking?’ lees je hoe ik zonder zicht een kerstboom optuig. Maar ook, waarom ik dit niet meer zo vaak doe.
Mijn ultieme oudjaarsavond
Een gezellige Oudjaarsavond met familie en/of vrienden, waarbij we samen kijken naar de oudejaarsconference op tv en oliebollen en appelflappen eten. Waarna mijn kleding altijd onder de poedersuiker zit. Kijken naar de oudejaarstrekking van de staatsloterij, aftellen, proosten met champagne en dan kussen en gelukwensen. Daar geniet ik van.
In de blog ‘De marteling’ lees je aan de hand van een anekdote over ander voedsel dat vaak op mijn kleding belandt.
Bang voor knallen
En dan om twaalf uur is er vuurwerk… Boem! Boem! Boem! Vroeger vond ik het al eng. Van elke knal schrok ik me rot. Om twaalf uur ging ik niet naar buiten. De twee procent die ik zag, was niet genoeg om te zien dat iemand iets ging afsteken, hoever die bom bij mij vandaan was en of er een afwijkende vuurpijl mijn kant op kwam. Bij elke knal zat mijn hart in mijn keel.
Deze angst werd versterkt toen ik als kind in het Oogziekenhuis Rotterdam lag voor een netvliesoperatie. In die tijd was dit geen dagbehandeling en lag ik weken in het ziekenhuis. Dat jaar lag ik er met Oudjaar. Op de kinderafdeling werden die nacht diverse kinderen binnengebracht met oogletsel. Er was een puber die een oog en vingers kwijt was en diverse anderen moesten ook een oog missen. Alleen omdat zijzelf of iemand in hun omgeving onverstandig met vuurwerk waren om gegaan. Dat beetje zicht dat ik had, wilde ik niet kwijt. Ik snapte echt niet dat iemand dat risico nam voor een paar knallen.
Deze angst heb ik nog steeds. Bij elke knal springt mijn lijf in de vluchtstand. En dat is lastig als je blind bent. Welke kant moet je op vluchten? Waar is het veilig? Als ik er honderd procent op kon vertrouwen dat die knallen voor mij ongevaarlijk waren, dan denk ik dat ik mijn angst meer in de hand zou hebben. Helaas weet je het nooit. Tijdens het uitlaten van eerdere geleidehonden (Bartele en Tobias) is expres vuurwerk naar mij en de hond gegooid. Een stresservaring die ik niet nog eens wil beleven.
Siervuurwerk achter het raam
Ik vond het leuk binnen voor het dichte raam naar het siervuurwerk te kijken. Al die rode, groene, gele en/of blauwe kleuren in de lucht. Daar keek ik naar uit. Helaas kan ik dat nu niet meer zien en blijven voor mij alleen de nare knallen over.
In de blog ‘Hoe leg ik uit wat ik als blinde of slechtziende zie?’ lees je wat ik nu zie en wat ik vroeger zag.
Gevolgen van vuurwerkoverlast
Helaas beginnen ze in onze wijk al in november met het afsteken van vuurwerk. In december voel ik mij daardoor meer aan huis gebonden. Ook moet ik oppassen mijn angst niet over te dragen op mijn blindengeleidehond, Tarka. Honden voelen feilloos je stemming aan en als ik niet op pas, wordt zij ook bang voor vuurwerk. Er zijn al diverse honden van KNGF Geleidehonden en andere geleidehondenscholen afgekeurd door de gevolgen van vuurwerk. De hond kan er angstig van worden en daardoor tijdelijk of permanent arbeidsongeschikt raken.
Vanaf kerst laat ik mijn geleidehond daarom bij mijn ouders logeren. Daar is het rustig met vuurwerk en ik hoef dan niet meer met haar de straat op.
Petitie > Landelijk verbod op consumentenvuurwerk
Ik gun iedereen zijn lol en zijn uitlaatklep, zolang niemand anders er last van ondervindt. Houd je dus alsjeblieft aan de voorgeschreven tijdstippen (Oudjaarsavond 18.00-02.00 uur). Zo weet ik als blinde waar ik op straat aan toe ben. Helaas is tot nu toe gebleken dat ik niet op de omgeving kan vertrouwen dat zij mij ontzien.
Ik ben blij met het vuurwerkverbod dat er voor dit jaar is. In onze buurt merk ik helaas nog geen verschil met voorgaande jaren. Ze knallen hier lekker door. Van mij mag het een vaste regel worden. Ik ben daarom voor een algeheel verbod op consumentenvuurwerk. Elke petitie hierover teken ik. De laatste was van KNGF Geleidehonden.
Ben jij ook tegen consumentenvuurwerk of gun jij mij een mijn geleidehond meer vrijheid in de maand december? Teken dan hier de petitie. Tarka, ik en andere geleidehondenbazen zijn je dankbaar.
En jij?
Wat is jouw ervaring met vuurwerk? Houd je ervan of haat je het? Laat hieronder een reactie achter.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Facebook en Instagram.
Allereerst: een voorspoedig 2022 voor jou en Tarka gewenst! Ben een vuurwerk-hater, al van jongs af aan. Siervuurwerk vond ik vroeger (zelf binnen staande) wel mooi. Maar, dan de volgende dag al die rommel op straat!
Helemaal eens met je pleidooi. Anti vuurwerk petitie had ik als donateur van KNGF al op hun website getekend.
Hartelijke groet, Alice
@Alice: Jij ook een mooi 2022! En je hebt gelijk voor de natuur, en ook voor de dieren zou het een stuk beter zijn als vuurwerk niet meer mocht.