Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe tuig ik een kerstboom op met mijn visuele beperking?
Vooroordelen
‘Blijf jij maar gezellig zitten. Wij tuigen die boom wel op.’
‘Jij ziet niet wat waar moet in de boom.’
‘Die snoeren met lichtjes laat je zeker door iemand anders in de boom doen.’
Nou, mooi niet! Een kersboom is prima op te tuigen als je niets ziet. Het is wel gezelliger om het samen te doen.
Vooraf
In mijn blogkalender zag ik dat ik nog een blog moest hebben voor vrijdagavond 24 december: kerstavond. Dat bracht mij op het idee voor een blogpost met een kerstthema.
Het huis in kerstsfeer brengen vond ik vroeger heel leuk om te doen. De laatste jaren doe ik er nauwelijks iets aan. Ik denk dat het komt doordat ik zelf niet van het resultaat kan genieten. Het kost veel tijd, energie en frustratie de boom op te tuigen en alle kerstornamenten mooi over het huis te verspreiden. Het kost mij een dag om het huis in de kerstsfeer te brengen en weer een dag om alles weg te halen en op te bergen. Het is niet alleen de actie van het alles in de kerstsfeer brengen die energie kost, maar ook de schoonmaakwerkzaamheden die je daarna moet verrichten.
Gelukkig hoeft mijn boom geen kunstwerk te zijn. Ik houd van een bonte boom met kleurige lampjes en gekleurde ballen.
In de blog ‘Hoe leg ik uit wat ik als blinde of slechtziende zie?’ lees je wat ik vroeger zag en wat ik nu nog zie.
Hieronder lees je alles over: Hoe tuig ik een kerstboom op met mijn visuele beperking?
Kunstboom of echte boom?
Ik krijg bij een echte boom meer last van mijn astma en allergieën, daarom heb ik altijd een kunstboom. Een ander voordeel is dat een kunstboom geen naalden verliest, die je negen maanden later nog ergens in huis terugvindt. Mijn kunstboom is van mijn opa en oma geweest en ik heb hem nu al ruim vijftien jaar. Afgelopen jaren is hij niet uit zijn doos op zolder geweest. Toch bewaar ik hem, omdat ik misschien ooit weer de kerstkriebels krijg.
Toen ik in Weesp woonde stond hij in de schuur en nu ligt hij dus op zolder. Het is een langwerpige doos, die niet meer dicht kan van opzij. Het is altijd een gedoe om hem naar de woonkamer te verplaatsen.
Eenmaal in de woonkamer haal ik de losse onderdelen uit de doos en zet de standaard, waarin de boom gaat, neer op een rood pleet. Hij staat op een plek waar ik makkelijk om de boom heen kan lopen. Dan gaat het grootste stuk van de kunstboom met zijn metalen stam in de standaard. Het is een gedoe om hem rechtop te krijgen, omdat er een schroef ontbreekt in de standaard. Als hij stevig staat, is de volgende klus de takken, die opgevouwen zitten, uitvouwen en rechttrekken. Hiervoor bevoel ik strategisch de hele boom van boven naar beneden. Als het goed zit doe ik steeds weer een stap opzij, totdat ik de hele boom rond ben geweest.
Daarna gaat het bovenstuk erop, waarna ik weer een slow dance om de boom maak. Als de boom staat is hij ongeveer een meter zeventig hoog.
De lampjes
Waarover iedereen altijd klaagt, is het gedoe met de snoeren met lichtjes. Dat is voor mij ook altijd het deel waarbij ik het meest loop te vloeken om het goed te krijgen.
De allereerste keer dat ik alleen een boom optuigde, heb ik de klassieke fout gemaakt en de lampjes er meteen in gedaan om er daarna pas achter te komen dat ze het niet deden. Sindsdien doe ik eerst de stekker in het stopcontact om te zien of ze het nog doen. De lampjes die het niet doen, draai ik wat steviger aan en meestal gaan die dan ook aan. De keren dat ik de kerstboom optuigde nadat ik mijn zicht nagenoeg helemaal verloor, liet ik iemand vooraf de lampjes voor me checken.
In mijn boom gaan altijd twee lichtsnoeren. Ik doe altijd eerst de onderste helft van de boom. Snoeren lopen vaak in een soort lus: het begin- en eindpunt zitten bij elkaar. Hiervan maak ik gebruik bij het in de boom doen. Ik begin aan de kant van het stopcontact en verdeel de lampjes vanaf daar over twee lagen in de boom: het ene deel gaat over de onderste takken en het tweede deel op de takken die ongeveer dertig centimeter hoger zitten. Het snoer is precies lang genoeg om de hele onderkant van de boom ermee te omvatten. Hetzelfde doe ik bij de bovenkant.
Het gaat een stuk lastiger dan ik het nu beschrijf. Ik voel aan elke tak of het snoer er goed op ligt. Toen ik het nog zag vielen de lampjes duidelijk op, maar nu doe ik alles op gevoel.
De slingers
Een eenvoudig onderdeel van de kerstboom zijn de slingers. Ook hierbij begin ik onderaan en probeer ze in mooie bogen te laten hangen. Hiervoor maak ik weer mijn dansje om de boom. Ik begin bij de onderste laag en werk spiraalsgewijs naar boven.
De ballen en ornamenten
Dit is het onderdeel dat mij op de lampjes na de meeste tijd kost. Wij hebben een kist vol kerstballen, bellen, engeltjes, enz. Wat ze met elkaar gemeen hebben, is dat niets breekbaar is. Op de naalden van een echte boom na, vind ik op kerstgebied niets zo irritant als het aldoor opvegen van gebroken kerstballen. Vooral omdat de scherfjes, op onverklaarbare wijze, aardig verspreid kunnen liggen. In het verleden zijn er aardig wat ballen gesneuveld, doordat ik tegen de boom opbotste, een hondenstaart een bal uit de boom sloeg of de kat het een leuk speeltje vond. Dus daarom is nu alles van plastic.
Bij het verdelen van de kerstballen en ornamenten verdeel ik de boom in vier sectoren: voorkant zijkant 1, achterkant en zijkant 2. Ik ga aan een kant van de boom staan en begin bovenaan met dingen in de boom te hangen. OP gevoel zoek ik takken die uitsteken. Voorzichtig voel ik of ik er een kerstbal aan kan hangen of dat de tak te dicht op een lagergelegen tak zit. Zo werk ik mijn weg van boven naar beneden.
Alles dat ik in de boom hang, hangt aan de standaard kerstbalhaakjes. Om ervoor te zorgen dat dingen niet snel vallen, knijp ik de haakjes aan de kant van de bal naar elkaar toe, zodat de bal niet van het haakje kan vallen. Dit doe ik ook bij de andere kant van de haak, die aan de tak hangt.
Als ik de eerste kant af heb, ga ik verder met de tweede kant. Als alle vier de kanten zijn gedaan, check ik met mijn handen de hele kerstboom op lege plekken of juist te dicht behangen plekken.
De piek
Het optuigen van de boom eindigt ermee dat ik de piek op de boom zet. Dit is de meest simpele kerstklus. Ik voel met mijn hand aan de bovenkant van de boom en zoek de bovenste punt. Om ervoor te zorgen dat deze niet scheef staat, voel ik goed of hij mooi omhoog wijst. Met mijn linkerhand houd ik de top vast en in mijn rechterhand de piek. Zo weet ik waarheen ik mijn rechterhand moet bewegen om de piek op de boom te zetten.
De kerstboom is nu af en ik schuif hem voorzichtig op de plek tegen de muur waar ik hem wil hebben.
Ervaringen van andere blinden en slechtzienden
Sommige blinden die ik ken tuigen een boom zelf of of doen het samen met een ziende. Veel kiezen voor een klein kant en klaar boompje, waarin al versiering zit. De slechtzienden die ik ken ervaren geen probleem met het op- of aftuigen van de kerstboom.
Ook nieuwsgierig?
Ben jij ook benieuwd naar hoe ik iets aanpak met mijn visuele beperking? Stuur me een bericht en misschien lees je het antwoord op jouw vraag in de volgende ‘Hoe doe je dat?’.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Facebook en Instagram.