Tikje Anders

Er zijn veel boeken geschreven en films gemaakt over mensen met een visuele beperking. De verhaallijnen vind ik meestal te voorspelbaar. Het betreft vaak een man die, om een of andere reden, qua uiterlijk niet (meer) voldoet aan de standaard normen van vrouwen. Gedurende het verhaal ontmoet hij een zonnebril dragende, blinde vrouw die, daar zij blind is, alleen naar zijn innerlijk kijkt. En aan het einde leven ze nog lang en gelukkig. O ja, en tussendoor voelt zij aan de gezichten van iedereen om een beeld van hen te krijgen.
Deze boeken en films zitten vol met vooroordelen, clichés en slappe verhaallijnen. De blinden hebben geen diepte, zijn zielig, zijn onzelfstandig of kunnen juist dingen die je als visueel beperkte niet kan. Zo heb ik van mijn leven nog nooit de behoefte gehad om iemand te betasten om zijn uiterlijk te weten. Daarnaast heb je de tv-series waarin mensen nooit gedurende de hele serie blind zijn, maar binnen de kortste keren wonderbaarlijk genezen.
Een enkele keer word ik verrast door een boek of film. Het zij door het thema, de karakters of de invalshoek. Als ik een dergelijke uitzondering tegenkom, deel ik die met jullie, waarbij ik het verhaal spiegel aan mijn eigen leven. Mijn eerste en enige tip tot nu toe postte ik hier op 30 juli 2021 in de categorie ‘Kijk mij nou!’. Omdat hij beter onder de categorie ‘Voelhoorns’ past, poetste ik hem voor vandaag op en deel hem nogmaals met jullie.

Boekgegevens

Wat: Boek (ik heb hem als luisterboek gelezen)
Titel: Love at first roar (Serie: Grayslake, deel 4)
Auteur: Celia Kyle
Taal: Engels
Genre: Romantiek
Beoordeeld op Storytel met 4,21 sterren. (10-8-2023)

Boekbeschrijving

In deze serie leven onder de ‘gewone’ mensen shifters (=weerbeesten): mensen die kunnen veranderen in een dier. Dit deel gaat over een 29-jarige, zeer slechtziende vrouw die is gevlucht uit haar wolvengroep om elders een nieuw leven op te bouwen. Ze was daar als halfbloed mol het mikpunt van spot en geweld. Ze gaat wonen in een stad waarin vooral beer-shifters wonen. Zij is een sterke, gevoelige, jonge vrouw die zelfstandigheid belangrijk vindt. Haar nieuwe buurman is de advocaat van de heersende beerclan die zijn eigen problemen heeft. Hij wil verhuizen, omdat hij door een gevecht littekens in zijn gezicht heeft en hij het gevoel heeft dat iedereen hem daardoor anders behandelt. Hij wil daarom een nieuwe start maken op een plek waar niemand hem kent en weet hoe hij er voorheen uitzag. Samen krijgen ze te maken met gif, een boze berin en oude vijanden.

Het boek versus mijn leven

Het boek bevat eerdergenoemde voorspelbare elementen, maar door de humor springt het er voor mij toch uit. De vrouwelijke hoofdpersoon heeft zelfspot en ik moest lachen om haar, slecht getrainde, lieve blindengeleidehond. Deze golden retriever weet in een van de eerste scenes al verhuisdozen van de beer-buurman om te gooien en vervolgens, in zijn woonkamer, tegen andere dozen aan te plassen. De slechtziende vrouw loopt zelf ook een paar dozen ondersteboven en geeft vervolgens de buurman de schuld, omdat het licht in zijn huis uit is. Zij liep echter zelf onuitgenodigd zijn huis binnen. De schaamte niet te durven erkennen dat je iets niet ziet of kan, ken ik van vroeger. Je laat niet merken dat je ‘zwak’ bent en je wilt niet opvallen.
Er zitten herkenbare pijnlijke elementen in. In dezelfde scene wil ze weg. Ze schaamt zich. Ze roept haar hond. Hij komt niet. Ze tuurt in de duisternis en denkt de hond te zien. De buurman grinnikt. Zij voelt zich daardoor nog verder vernederd. Die onzekerheid ken ik. Ik hoor dan bijvoorbeeld mensen giechelen of fluisteren als ik in de buurt kom wat mij het gevoel geeft dat het iets met mij te maken heeft. Wat natuurlijk helemaal niet zo hoeft te zijn. Ik zie niet waarnaar zij kijken, waardoor ik me aangesproken voel. En het gevoel dat je krijgt dat je geen kant op kan, omdat je hond of begeleider niet doet wat jij wilt, versterkt het gevoel van afhankelijkheid. En dat wil je niet. Je wilt onafhankelijk zijn. Het doel van de vrouw in het boek is zelfstandig te zijn. Ze onthoudt de weg in huis en op straat aan de hand van het aantal stappen dat ze zet in combinatie met haar gehoor en geringe gezichtsvermogen. Stappen tellen heb ik nooit gedaan.
Zij verhuist naar Grayslake en krijgt onverwachte hulp van stadsgenoten bij het uitpakken. Ze is hier dankbaar voor, totdat ze de dag daarna wil koken en haar keuken voor haar een onoverzichtelijke bende blijkt te zijn. Later heeft ze bezoek gehad en zijn mensen vergeten dingen weer precies terug te zetten waar ze horen, waardoor zij struikelt en haar vingers breekt. Dit soort situaties zijn herkenbaar. Mensen doen dingen om je te helpen, maar ze helpen je onbedoeld van de wal in de sloot. Dit is frustrerend, omdat je blij bent met hulp maar je er pas achter komt dat het niet goed is gegaan als je dingen nodig hebt en ze niet blijken te liggen op de plek die jij verwacht. En dan is er natuurlijk niemand in de buurt om je te helpen het terug te vinden. Als visueel beperkte is het belangrijk om spullen methodisch op te bergen. Alles moet een vaste plek hebben, anders ben je het kwijt. Na een gezellige filmavond met een vriendin heb ik de dag daarna een keer een halve dag gezocht naar de afstandsbediening van de tv. Frustrerend wanneer je op dat moment je favoriete serie wilt kijken. Ik weet precies waar alles staat in huis. Echter wanneer iemand vergeet een stoel terug te zetten of als mijn vriend zijn schoenen in de huiskamer laat slingeren, houd ik daaraan regelmatig blauwe plekken over.

Conclusie

Hoewel dit een voorspelbaar boek is, raad ik het toch aan. De schrijfster heeft haar best gedaan de kleine details mee te nemen en om de karakters diepgang te geven.
Je kunt het boek los lezen. Ik ben een echte boekenwurm en adviseer echter bij deel 1 van de serie te starten. Elk deel heeft andere hoofdpersonen die op een of andere manier een connectie hebben met de hoofdpersonen uit de andere delen. Als je het boek los leest, mis je sommige achtergronddetails. Voor boekenwurmen zijn juist die details het leukst. De herkenbaarheid en de links die je kunt leggen tussen de verschillende karakters en hun heden, verleden en toekomst.