Mijn blog over leven met een visuele beperking: kleine verschillen, grote vooroordelen
De diagnose van het syndroom van Lust-Zij-Ook-Een-Plakje-Worst stel ik bij mensen die mij vanwege mijn visuele beperking niet voor vol aanzien. Ik heb een allergie voor mensen die zodra ze merken dat ik blind ben me als een peuter behandelen. Dit soort situaties irriteren mij en ik schiet dan soms uit mijn slof. De symptomen van het syndroom zijn: Denken dat mensen die niet zien… Lees meerHet syndroom van Lust-Zij-Ook-Een-Plakje-Worst
Tijdens het uitlaten van Tarka, mijn blindengeleidehond, ben ik verdwaald op een vierkante meter. De snelle uitlaatrondjes doe ik op het wandelpad vlak bij ons huis. Ik maak haar riem dan lang en laat haar snuffelen en haar behoefte doen op de groenstrook naast het pad. Ik volg de zijkant van het pad met mijn voet. Ik zorg dat ik met mijn ene voet op… Lees meerVerdwaald op een vierkante meter
Ik haat vieze handen. Vroeger op de basisschool had ik geen hekel aan rekenen of taal, maar aan alles waar je vieze handen van krijgt. We hadden schooltuintjes, blllleeeehhh, met je handen in de aarde wroeten. Ook als volwassene ben ik geen tuinier. Wij hebben een tuin met flagstones, omdat ik gek ben op de mediterrane stijl. Deze tegels hebben het geweldige voordeel dat je… Lees meerGeur, tast, gehoor … Bleeehhh, jakkes, gatver
‘Deb! Deb!’ Langzaam en verward word ik wakker uit een diepe slaap. ‘Hè, wat is er?’ vraag ik met een slaapversufte stem aan mijn vriend. ‘Tarka loopt te piepen beneden.’ Vijf minuten later loop ik, nog lichtelijk versuft, buiten met mijn blindengeleidehond. Het is nog geen half vijf ’s ochtends en het is stil op straat. Het enige dat ik hoor zijn auto’s die in… Lees meerMijn nachtelijke escapades met twee heren