Tikje Anders

Niet iedereen weet hoe ze moeten praten tegen iemand met een beperking. Sommigen raken zelfs sprakeloos. In de blog ‘Het syndroom van Lust-Zij-Ook-Een-Plakje-Worst’ gaf ik hier al voorbeelden van. Onlangs gebeurde het weer.

Een bezoek aan de huisarts is in coronatijd anders. Het begint met de praktijk binnen mogen. Onlangs moest ik naar de huisarts, dus maakte ik telefonisch een afspraak. De assistente vraagt of je coronaklachten hebt. Naar binnen gaan en doorlopen naar de wachtkamer is niet meer zo simpel als het was.

Ik loop met mijn blindengeleidehond naar de praktijk. Net om de hoek van de praktijk stop ik om het mondkapje op te doen en mijn herkenningsstok in mijn tas te stoppen. De praktijk heeft een dubbele schuifdeur. Ik stap door de eerste deur en Tarka maakt meteen een vreemde slingerbeweging om iets heen dat midden in de kleine hal staat. Dit voorwerp staat daar om mensen aan de ene kant de praktijk te laten binnengaan en via de andere kant er weer uit. Tarka vindt het onzin en loopt altijd via dezelfde kant. Ik sta stil en wacht tot de tweede deur van binnenuit wordt geopend.

Ik hoor de deur openschuiven en na een paar stappen stop ik weer. Een mannenstem vraagt van achter de balie: ‘Waar kan ik u mee helpen?’
‘Ik heb een afspraak met dokter x om 14.30 uur,’ zeg ik terwijl ik uitgebreid mijn handen reinig met mijn eigen hygiënegel.
‘Ja, ik zie het staan. … Ehhmmm, …, kunt u, …, ehhmmmm, … ja, ehhmmm, …, kunt u, …, ehhmmm, ja, …, ehhmmm, …, kunt u uw handen reinigen?’
‘Ja, dat kan ik,’ zeg ik terwijl ik op het flesje wijs dat aan mijn handtas hangt. ‘Dat heb ik net gedaan. Ik gebruik mijn eigen gel, zodat ik niet hoef te zoeken.’
‘Oh, ja, dan is het goed. Ehhmmm, …, ja, …, ehhmmm, weet u, …, ehhmmm, …’ klinkt er vervolgens.
Ik besluit de man uit zijn lijden te verlossen en zeg: ‘Ja, ik weet hoe ik bij de wachtkamer kom. Dank u.’ Waarna ik doorloop naar de wachtkamer.

Waarom hebben sommige mensen zoveel moeite met het praten tegen iemand met een beperking? Deze man had geen standaard spraakprobleem, want ik hoorde hem aan de telefoon gewoon praten. Maar praten tegen een blinde is heel wat anders natuurlijk.

Over twee weken lees je hoe Tarka en ik een domino-effect creëerden in de wachtkamer.