Tikje Anders

De zeer slechtziende Ingrid Smith organiseert een paar keer per jaar een yoga- en mindfulnessretraite voor mensen met een visuele beperking. In maart nam ik voor het eerst deel aan een van haar weekenden. Toen ik daarna hoorde dat mijn jeugdvriendin Aletta van Oostveen het weekend van 8, 9 en 10 september 2023 mee zou gaan als begeleider en yogadocent besloot ik me ook voor dat weekend op te geven. Ondanks dat ik lid ben van het toegankelijke, online-yogaprogramma van Aletta, had ik nog nooit live les van haar gehad. Hieronder lees je mijn impressie van het weekend in september 2023. Het eerste deel is gericht op het programma en het tweede deel is gericht op de praktische zaken, zoals de locatie.

In mijn blogpost ‘Impressie > Yoga- en mindfulnessweekend voor visueel beperkten (maart 2023)’ lees je hoe ik het retraite weekend van maart 2023 heb ervaren.

Het programma

In het weekend krijg je drie keer mindfulness, twee keer yoga, maak je een boswandeling, is er een klankschaalsessie en krijg je een massage van 30 minuten. Ik vertel per onderdeel hoe ik het heb ervaren.

Voorstelronde (vrijdagavond)

Voor het diner waren alle deelnemers gearriveerd. Na het eten verzamelden we ons in de yoga-zaal, waar stoelen in een kring stonden. Er werd afgesproken dat dit je vaste plek was voor deze setting.
Na wat huishoudelijke mededelingen volgde een uitgebreide voorstelronde, waarin iedereen iets vertelde over wie ze waren en waarom ze naar het weekend waren gekomen. Ik vertelde over mijn burn out en post covid en over mijn positieve ervaring van vorige keer. Mijn antwoord op de vraag waarom ik hier was, was drieledig:

1. Het is een geweldige locatie voor de hond;
2. Voor het sociale aspect;
3. Voor de yoga.

In mijn blogpost ‘Hoofd, hart of lijf’ lees je over mijn strubbelingen met long covid en de zware keus om te stoppen met mijn werk als docent geschiedenis.

We waren met veertien personen: tien deelnemers, drie vrijwilligers en Ingrid. Een van de deelnemers had een eigen ziende begeleider bij zich die ook gewoon deelnemer was. Het was gemiddeld een jongere groep dan vorige keer. De jongste was negenentwintig en de oudste was in de zeventig. De mannen waren in de minderheid: twee mannen tegenover acht vrouwen. Ook de vrijwilligers waren vrouwen.
Mijn geleidehond, Tarka, had twee hondenvrienden. Harry en Morris, allebei ook van KNGF Geleidehonden.

Yogalessen (zaterdag- en zondagmorgen)

Gedurende het weekend hadden we twee yogalessen, die dus werden verzorgd door Aletta van Oostveen van VrijheidInZicht. Ze gaf aan dat je het in haar les niet fout kunt doen, hooguit anders. Als iets veel pijn doet, weet je volgens haar dat het foute boel is voor je lijf. Ze gaf tijdens haar lessen opties, zodat iedereen op zijn of haar manier mee kon doen aan de les.
Op zaterdag gaf ze Yang yoga. In yang yoga beweeg je op een ritmische manier en houd je poses relatief kort vast. Zo train je je spieren en maak je je lichaam sterker. Ik houd van deze kant van yoga. Yoga is voor mij sporten. Ik houd daarom vooral van hatha en vinyasa yoga. De beste lessen zijn die waar ik zwetend uit kom. We waren met een diverse groep, waarvan sommigen nooit yoga hadden gedaan, dus ik wist dat het niet zo een stevige les zou worden als die ik in het verleden heb gehad.
Naast elke yogamat stond een stoel. We begonnen met ademhalingsoefeningen op de stoel. We eindigde deze met een energie opwekkende ademhalingsoefening, genaamd de houthakker. Daarna kon je kiezen voor de yogamat of om op je stoel te blijven. Ik koos voor de mat.
We begonnen met de yogahoudingen van de kat (bolle rug) en de koe (holle rug), beide op handen en knieën. Gedurende de rest van de les deden we asana’s (=houdingen), die stapsgewijs de zonnegroet vormden. Voor de yogakenners, we deden o.a. hardloophouding (lage lunge), de naar beneden kijkende hond (downward facing dog), de cobra en de plank.
Tijdens de les kon ik me goed op mezelf concentreren. De zaal was rustig, en iedereen deed goed mee. Mijn lijf kriekte en kraakte gelukkig niet zoals in maart al merkte ik wel dat mijn armen slap waren die dag. We sloten de les af met een korte ontspanning en we leerden een verkoelende ademhalingsmethode. Prettig met dit hete weer.
Op zondag deden we Yin yoga. De houdingen die je bij deze vorm van yoga aanneemt zijn vooral gericht op het versterken en het versoepelen van bindweefsel en gewrichten; ze rekken dieperliggende spieren en maken het bekkengebied los. Het is niet mijn vorm van yoga. Doordat je de houdingen langer vasthoudt vind ik het saai en heb ik het idee dat ik niet sport. Yin yoga is echter populair, ook in onze groep waren er mensen die er fan van zijn.
Ik was best moe van het weekend en van de gezellige avonden in de bar, waardoor ik het wel prima vond niet zo actief bezig te zijn. Gelukkig praatte Aletta wel aldoor als we een paar minuten in een asana zaten, anders was de les voor mij te saai geweest. Ze sloot af met een zelfgemaakt gedicht over dit weekend.

Mindfulness (2x zaterdag, 1x zondag)

Mindfulness is niet mijn ding. Op zaterdag besloot ik na de yogales de mindfulness over te slaan en lekker een uurtje op bed te gaan liggen. Die nacht had ik o.a. weinig geslapen doordat mijn geleidehond niet lekker was. Achteraf hoorde ik dat de groep een bodyscan had gedaan,
De mindfulness van die middag en zondagmorgen heb ik wel bijgewoond. We deden o.a. ademhalingsoefeningen. Ook was er een oefening, waarbij we luisterden naar de geluiden om ons heen. We verkleinden de afstand steeds verder tot we alles buiten sloten, daarna vergrootten we de radius weer.

Boswandeling (zaterdagmiddag)

Niet iedereen ging mee met de wandeling, wat maakte dat er genoeg begeleiders waren voor iedereen. Het was een actieve groep, waardoor we op een stevig tempo konden wandelen. De paden in de omgeving zijn goed begaanbaar. We werden alleen lek geprikt door muggen en moesten opletten voor brandnetels. Het hele weekend was het stralend mooi weer, maar tussen de bomen was het lekker koel. De honden hebben heerlijk kunnen rennen en spelen.

Massage (zaterdagmiddag)

Op vrijdagavond konden we kiezen van welke vrijwilliger we welke massage wilden en wanneer. Er was genoeg keus:

• Stevige (sport) massage;
• Deep tissue massage;
• Holistische massage;
• Taaise yoga massage;
• Shiatsu massage;
• Cuppingtherapie.

Ik koos voor een massage van Aletta, omdat ik weet dat ze stevig kan masseren. Op zaterdagmiddag werden mijn rug, nek en schouders heerlijk los gemaakt. Het was voor haar meteen een workout, want ze stond vol in de zon.

Klankreis (zaterdagavond)

Ik was vooral benieuwd naar deze avond. Vorige keer moest ik de zaal uit, doordat mijn overprikkeld hoofd de geluiden van een bepaalde trommel niet aankon. Ik had daarom gevraagd om een plekje bij de deur, zodat ik als dat nodig was snel de zaal uit kon.
We begonnen zittend op een stoel en kregen theorie over klankschalen. Zo leerden we dat klankschalen een oud hulpmiddel voor genezing en meditatie zijn. De geschiedenis van Tibetaanse klankschalen dateert uit de 10e eeuw v.C., en ze worden al minstens 2500 jaar lang gebruikt door boeddhistische monniken, waardoor ze een van de oudste bekende hulpmiddelen zijn voor meditatie en ceremoniën. Elke schaal heeft zijn eigen karakter, toonzetting en klankkleur. Verschillende klankschalen produceren dus verschillende tonen en stimuleren verschillende chakra’s. Een schaal heeft drie tonen (hoog, middel en laag), die staan voor de drie-eenheid (geest, ziel en lichaam). De schaal staat overigens voor het vrouwelijke en de klopper waarmee je hem aanslaat staat voor het manlijke. De trillingen die de schaal afgeeft, hebben effect op je lijf en geest. Doordat ons lichaam voor 70% uit water bestaat kunnen de trillingen via de huid tot in dat vocht doordringen. Zo wordt alles intern zachtjes gemasseerd.
Iedereen heeft een eigen trilling en een eigen frequentie. Dit gingen we zelf ervaren. Een voor een mochten we midden in de ruimte in een grote klankschaal gaan staan, waarna deze werd aangeslagen. Ik was de eerste. Het was bij mij een hoge toon die lang doorging. We hadden helaas niet de tijd om te wachten tot de schaal volledig stil was. Hoe meer mensen er in de schaal plaats namen, hoe duidelijker de verschillen werden.
De tweede helft van de avond maakten we een klankreis. We lagen op een yogamat en de twee soundhealers namen ons mee op een reis met geluiden, stemmen en instrumenten. Iemand in de groep omschreef het achteraf als buitenaards. De geluiden vond ik mooi en ze maakten mij benieuwd naar wat die geluiden kon maken. Er waren trommels, fluiten, wind- / zeegeluiden, gefluister, gezang en iets van ritselende bladeren. Ze waren maar met zijn tweeën, maar het klonk vaak of er meer mensen rondliepen. Het maakte me zo ontspannen dat ik een korte tijd in slaap viel. Het einde van de klankreis bracht bij mij als Disney-fan een glimlach op mijn gezicht. Het nummer ‘A whole new world’ uit Aladdin werd gespeelt op een oosters klinkend snaarinstrument.

Afsluiting (zondagmiddag)

Zondag na de lunch was het alweer tijd voor het laatste deel van het programma. We startten eerst buiten op een grasveld voor de yogazaal. We vormden twee cirkels (een binnen cirkel en een buiten cirkel). Ik vroeg me af wat we gingen doen, daar ik niet zo van de vage teambuildingsopdrachten ben. Ingrid vertelde over een boom die in de regen staat. De mensen in de binnenste ring waren de bomen en de mensen in de buitenste ring maakten de regen door met hun vingers zachtjes op het hoofd, de schouders en de armen van de ander te tikken. De regen werd steeds harder en ging zelfs over in hagel, waarna er wint kwam. Daarna werden de rollen omgekeerd. Ingrid noemde dit een bomenregenmassage. Het was een fijn gevoel. Nadat ik de boom was geweest, tintelde mijn huid helemaal.

Daarna deden we in de yogazaal een afsluitend rondje met hoe iedereen het weekend ervaren had. Er waren positieve reacties, vooral over de prettige samenstelling van de groep. Mensen waren dit weekend tot rust gekomen, hadden knopen doorgehakt of hadden zichzelf (beter) leren kennen. Voor mij waren mijn redenen om te komen geslaagd:

1. Tarka heeft heerlijk kunnen spelen buiten met andere honden in de mooie, rustige natuur;
2. Ik heb goede gesprekken gehad met oude bekenden en heb nieuwe mensen leren kennen;
3. Ik kreeg eindelijk de kans om yoga te doen in en live les van Aletta.

 

Praktische zaken

Hieronder meer over de locatie, faciliteiten en alles wat daarbij hoort.

De locatie

De weekenden vinden plaats bij Eigentijdserf in Westelbeers (Brabant). Voor mij was het, vanuit de kop van Noord-Holland, een flinke reis. Vorige keer ging ik met de trein naar Den Bosch en liet me daar ophalen door Valys. Deze keer ging ik met de trein naar Hoofddorp, waar ik bij Aletta in de auto stapte. Alles bij elkaar alsnog een reis van bijna 4,5 uur. Aletta had geen airco in de auto en we hadden het bloedheet toen we er bijna waren. Toen we een ijsverkooppunt zagen, moesten we gewoon even kort stoppen voor wat afkoeling.
Fijn van de locatie vind ik dat je even weg bent van de grote stad. Als ik de deur uitstapte, kon ik mijn geleidehond al loslaten. Ook zij had vakantie. Minimaal vier keer per dag kon ze buiten rennen, door struiken jagen en hossen met andere honden.

De kamers

Iedereen krijgt een eigen hotelkamer met een eigen douche en toilet. Mensen met een geleidehond, zoals ik, krijgen een tweepersoonskamer.
De kamers zijn eenvoudig ingericht en er ligt vloerbedekking. Wij hadden stralend mooi weer en gelukkig konden de ramen open.

Het gebouw

Het was voor mij makkelijker dan de eerste keer. Vorige keer duurde het 24 uur voordat ik snapte hoe het gebouw in elkaar zat en hoe ik waar moest komen. Ik wist deze keer precies waar alles was, waardoor ik geen energie hoefde te verspillen aan zoeken.
De kamers zaten in dezelfde gang als vorige keer. De hele gang was van ons en liep uit op een zitkamer met stoelen en hoge tafels met krukken. Vanuit deze woonkamer loop je de yogazaal in, er is ook een deur naar de massagekamer en er zijn toiletten.

Vrijwilligers

Er waren drie vrijwilligers die de deelnemers hielpen waar nodig. Verder was er een extra vrijwilliger uit de omgeving die bij de groep aansloot op de drukke momenten.

Het eten

Er waren vaste eetmomenten. Zo was er om 8.00 uur ontbijt, om 12.30 uur lunch en rond 18.00 diner. Er is meer dan genoeg en het is van goede kwaliteit. Ze werken zo veel mogelijk met producten van leveranciers uit de directe regio, waar mogelijk biologisch.
Op vrijdagavond hebben de vrijwilligers bij iedereen geïnventariseerd wat ze ongeveer dachten te willen ontbijten. Er staat namelijk een lopend buffet en de vrijwilligers halen wat je wilt hebben. Doordat ze al een lijstje hadden, verliep het soepel in de morgen.
De lunch werd deels aan tafel door het personeel opgediend. Zo kregen we soep, salade en vegetarische loempia’s en kroketten.
Het avondeten bestaat uit een tweegangenmenu. Op vrijdag was dat een voor- en een hoofdgerecht en op zaterdag een hoofd- en nagerecht. De chocolademousse is geweldig!
Helaas ging het alleen mis met mijn dieetwensen. Ik had opgegeven geen vis en geen champignons. Op vrijdag kregen we vis en ik kreeg netjes iets anders, maar daarin bleken champignons te zitten. Gelukkig vind ik deze alleen maar heel vies en ben ik er niet allergisch voor.

Conclusie

Het weekend was weer heerlijk. Net als vorige keer voelde het te kort. De locatie, goede verzorging en gezelligheid met de andere deelnemers maken het voor mij een ideaal weekend om er even uit te zijn. Het enige nadeel vind ik de afstand die ik moet reizen om er te komen. Het is fijn dat je niet verplicht bent om met alles mee te doen. De locatie heeft binnen en buiten plekken om je even alleen terug te trekken of juist gezellig met anderen te praten. Zo is er een bar, een buitenterras, zijn er bankjes verspreid over het terrein en zijn er, volgens anderen, mooie meditatieplekjes in het bos en aan de vijver.
Ik ga zeker nog eens mee. Ik begreep dat Ingrid erover denkt om langere retraites te organiseren. Daar ben ik wel benieuwd naar.

Meer weten?

Wil je meer weten over de yoga- en mindfulnessretraites van Ingrid Smith of wil je eens mee? Klik dan hier om naar de website van Blindfulness Retraites te gaan. Ook ziende deelnemers zijn welkom. Het is ook mogelijk zelf een begeleider mee te nemen.

Op de site lees je ook informatie over haar massage retraites, waarbij je leert masseren. Je kunt je op haar site opgeven voor haar e-mailnieuwsbrief, zodat je op de hoogte blijft van al haar activiteiten.

Handig om te weten is dat mensen met een laag inkomen de kosten voor het weekend ook (deels) kunnen opgeven bij het vakantiefonds van de LSBS.

Nooit meer een Tikje Anders blog missen?

Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.