Tikje Anders

Om de vrijdag blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe schenk ik drinken in met mijn visuele beperking?

 

Vooroordelen

‘Het is wel erg onhygiënisch als jij drinken inschenkt. Jij doet er altijd je vinger in.’
‘Jij morst vast vaak bij het inschenken.’
Nou, mooi niet! Het gaat iets anders dan bij iemand die ziet, maar ik kan het gewoon zelf. En natuurlijk houd ook ik me aan hygiënevoorschriften.

 

Vooraf

Een kleine handeling waarover ik veel vragen krijg is het inschenken van drinken. Hoe zorg je dat je niet morst? Hoe voorkom je dat je je vingers brandt als je heet water inschenkt? Hoe weet je hoe vol je glas is?

Toen ik nog iets zag, deed ik het iets anders dan nu ik vrijwel blind ben. In mijn leven heb ik diverse handigheden ontwikkeld om dit te doen. Er is een verschil tussen heet en koud drinken en of het voor mezelf of voor een ander is.

 

In de blog ‘Hoe leg ik uit wat ik als blinde of slechtziende zie?’ lees je wat ik nu zie en wat ik in het verleden zag.

Hieronder lees je hoe ik met mijn visuele beperking drinken inschenk.

 

Hete dranken

Dranken als koffie, thee en warme chocolademelk vergen wat voorzichtigheid, omdat ik me niet wil branden. Wij hebben thuis bewust geen cooker, zo een kraan waar direct kokendheet water uitkomt, in de gootsteen. Ik ben bang dat ik me dan verbrand.

 

Contrast

Toen ik nog iets zag, had ik veel baad bij contrast. Ik ben een theedrinker en om het mezelf gemakkelijk te maken, had ik bekers die vanbinnen wit waren. Ik hing het thee zakje in de beker en schonk het hete water eroverheen. Door voorover te buigen tijdens het inschenken, kon ik in de beker kijken. Het water kleurde vrijwel direct door de aanraking van het theezakje, waardoor ik kon zien hoe vol mijn beker was. Ik zag het beste als ik veel licht had. Boven mijn aanrecht, onder de kastjes, had ik felle lampen hangen, die het aanrechtblad optimaal belichtte met wit licht.

 

Op gevoel

Bij de juiste beker kun je het voelen. Niet door je vinger in het hete water te steken maar door aan de buitenkant van de beker te voelen. Door het inschenken veranderd de temperatuur van de beker. Ik voel tot waar de beker warm is. Zo weet ik of ik meer water in de beker kan gieten.

Bij twijfel pak ik een theelepel en steek de steel een paar centimeter de beker in. Als ik hem eruit haal en het uiteinde is warm en vochtig, weet ik dat de beker vol genoeg is.

Een derde methode om het te voelen is het theezakje vooraf in de beker hangen en er water overheen schenken. Ik houd mijn vinger aan de kant van het koordje dat aan het zakje zit. Als de bovenkant van het zakje boven de rand van de beker komt, en dus mijn vinger raakt, weet ik dat ik moet stoppen met schenken.

 

Gehoor

In het verleden gebruikte ik af en toe een vloeistofdetector. Dit is een hulpmiddel dat je aan je beker hangt. Aan de binnenkant van de beker zitten dan metalen pennetjes. Als deze pennetjes in contact komen met vocht, gaat het apparaatje piepen. Ik heb echter pech met de vloeistofdetectors. Ze gingen steeds snel stuk. Daarom gebruik ik mijn andere trucjes om het toch te doen.

Mijn gehoor gebruik ik ook bij het inschenken. Als je iets in een beker schenkt wordt het geluid anders naar mate de beker voller wordt. Hetzelfde geldt voor een thermosfles. Deze laatste zet ik in de gootsteen tijdens het vullen. Mocht er heet water over de rand gaan, dan ligt het meteen in de wasbak en kan het niet van het aanrecht lopen.

 

Hete dranken uit een automaat

Hete dranken uit een automaat hebben voordelen en nadelen. Het grootste voordeel is dat de drank wordt afgemeten in porties en ik zelf niets hoef te doen om te weten of de beker vol is. Dit geldt echter alleen voor onze koffiezetautomaat thuis.

Op veel openbare locaties kan ik de automaat niet zelfstandig bedienen, doordat de automaten meestal zijn voorzien van een touchscreen. Ik kan het scherm niet lezen en weet dus niet waar bijvoorbeeld de knop voor thee zit of hoe ik wel of geen suiker laat toevoegen. Op mijn werk moet ik bijvoorbeeld altijd aan anderen vragen voor mij heet water in mijn beker te doen. Het is iets kleins, maar ik baal van deze afhankelijkheid. Er moet net iemand in de buurt zijn aan wie ik dit kan vragen. Wanneer er niemand is, is dit heel vervelend als je echt zin hebt in warme thee. In zo een geval vul ik mijn beker maar met koud kraanwater. Op mijn werk heb ik daarom een grotere beker met een deksel. Het is een soort thermosbeker. Zo doe ik langer met mijn thee en hoef ik minder vaak hulp te vragen.

Het liefst heb ik automaten met druktoetsen. Op al mijn stages hadden ze die. Ik kon zelf thee halen of ook iets voor een collega meenemen. Het is immers ook fijn eens iets voor anderen te doen in plaats van altijd afhankelijk van hen te zijn.

 

Koude dranken

Er is een verschil in hoe ik drinken inschenk voor mezelf of voor een ander.

 

Vinger in glas

Als het voor mezelf is, steek ik het topje van mijn vinger in mijn glas en schenk dan het drinken in. Als mijn vinger nat wordt, weet ik dat ik moet stoppen met inschenken. Als ik iets inschenk voor mensen waarvan ik weet dat ze het niet erg vinden, doe ik het ook zo. Aangezien dit onhygiënisch is als je het doet voor een vreemde, gebruik ik bij drinken voor anderen andere methodes. Maar dit is toch wel de snelste en eenvoudigste.

 

Op gehoor

Als ik goed luister hoor ik tijdens het schenken hoe vol een glas ongeveer is. Het geluid verandert naarmate het glas voller wordt. Het moet dan stil zijn en ik moet niet worden gestoord.

 

Portieverpakkingen kopen

Om het mezelf makkelijk te maken, kopen wij vaak blikjes of flesjes drinken. Flesjes hebben het extra voordeel dat je ze tussendoor dicht kunt doen. In mijn leven heb ik al aardig wat volle glazen, die op tafel stonden, omgegooid en bij flesjes hoef ik daarna niets op te dweilen.

 

Wanneer laat ik het door anderen doen?

In mijn eigen huis ben ik de gastvrouw en regel ik graag de drankjes voor het bezoek. Al mijn trucjes werken prima als het rustig is en zij mij niet storen bij het inschenken. Als mensen tegen mij praten of als we een grote groep in huis hebben, laat ik het inschenken aan anderen over, omdat de kans op knoeien veel groter wordt, doordat ik me niet volledig kan concentreren. Voorheen vond ik dit vervelend en gaf het me een gevoel van onmacht. Tegenwoordig laat ik dit los. Als ik het doe, wil ik het goed doen en met al die mensen en onrust om me heen lukt dat gewoon niet.

 

Ervaringen van andere blinden en slechtzienden

Volgens mij doen andere blinden en zeer slechtzienden het ongeveer net zoals ik het doe. Slechtzienden maken, net als ik vroeger, veel gebruik van contrast.

 

Ook nieuwsgierig?

Ben jij ook benieuwd naar hoe ik iets aanpak met mijn visuele beperking? Stuur me een bericht en misschien lees je het antwoord op jouw vraag in de volgende ‘Hoe doe je dat?’.