Vanaf vandaag blog ik nog maar eens in de vier weken over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. In de andere oneven weken lees je voortaan een ‘Voelhoorn’. Je leest daar hier meer over. In het schema van de blogs in de categorieën ‘Kijk mij nou!’ en ‘Kijk hen nou!’ veranderd niets.
Een ‘Hoe doe je dat?’ betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe pak ik een cadeau in met mijn visuele beperking?
Vooroordelen
‘Jouw partner pakt zeker de cadeaus bij jullie in.’
‘Jij kan geen cadeau inpakken. Je ziet niet wat je doet.’
Nou, mooi niet! Ik doe het netter dan mijn ziende partner.
Vooraf
De tijd vliegt. Over een paar dagen beleeft Blog Tikje Anders alweer zijn tweede kerst. Ik wilde net als vorig jaar een kerstthema blogpost. Toen las je in mijn blogpost ‘Hoe tuig ik een kerstboom op met mijn visuele beperking?’ over gevechten met lichtsnoeren, slingers en ballen.
Onder een kerstboom horen cadeaus. Bij ons thuis ben ik degene die cadeaus voor verjaardagen e.d. inpakt. Mijn vriend, die geen visuele beperking heeft, pakt belabberd in en mij gaat het redelijk eenvoudig af. Veel mensen zijn verbaasd als ze horen dat ik het cadeau heb ingepakt.
Daarom lees je hieronder het antwoord op de vraag: Hoe pak ik een cadeau in met mijn visuele beperking?
De makkelijke weg
Als ik iets in de winkel koop, maak ik het me gemakkelijk en laat ik het daar inpakken. Ze maken er altijd iets extra’s van met een lint, strik of versiering. Bij online shoppen komt het er meestal op neer dat ik het zelf inpak. Als ik vroeger een cadeau kocht via Bol.com, betaalde ik iets extra’s en liet het dan meteen inpakken. Jammer genoeg heeft Bol.com deze service aangepast en is dit nu alleen mogelijk in bepaalde seizoenen.
De moeilijke weg
Als ik zelf inpak, kost het iets meer tijd en ziet het ingepakte cadeau er minder chic uit dan als ik het in een winkel laat doen. Aangezien ik regelmatig hoor dat mijn inpakwerk er netjes uitziet, schaam ik me er niet voor zelf iets in te pakken. Mijn partner, die ziet, laat mij zijn spullen inpakken. Hij is er hopeloos in.
Wanneer ik iets in ga pakken, zorg ik ervoor dat er genoeg ruimte is op de eettafel en leg ik een rol inpakpapier, rol plakband en een schaar klaar. Daarna volgen de volgende stappen.
Stap 1: Stukjes plakband klaarmaken
In dit voorbeeld ga ik ervan uit dat ik een rechthoekig cadeau inpak. Voor het inpakken heb ik over het algemeen genoeg aan vier stukjes plakband. Tenzij het een lange doos is, dan worden het er vijf of zes. Om het mezelf makkelijk te maken, plak ik vier stukjes plakband van de juiste lengte aan de tafelrand. Voor mij is de juiste lengte ongeveer twee vingerkootjes lang.
Stap 2: Cadeaupapier opmaat knippen
Ik ben niet bang het papier verkeerd te gebruiken en het cadeau met de binnenkant van het papier naar buiten in te pakken. Op de buitenkant van een rol cadeaupapier staan altijd de afbeeldingen. Daardoor weet ik hoe ik het papier moet houden.
Het nadeel van een rol cadeaupapier vind ik dat deze meestal te breed is voor het cadeau. Dat betekent dat ik twee keer zo recht mogelijk moet knippen om een stuk cadeaupapier van het juiste formaat te krijgen.
Om te bepalen waar ik moet knippen, leg ik de rolcadeaupapier horizontaal voor me neer en rol hem open door hem van me af te duwen. Ik leg het cadeau op het cadeaupapier en doe alsof ik het ga inpakken. Ik leg het precies in het midden met de rand van de doos op de onderrand van het papier. Om het onderstaande duidelijk te maken, noem ik vanaf nu de kant die nu op tafel ligt de onderkant van het pakje en de kant die boven is de bovenkant. De voorkant is het stuk doos dat vlak voor mijn buik ligt en de achterkant het stuk daartegenover. Dat klinkt vanzelfsprekend, maar ik ga de doos meerdere keren draaien.
Het pak ligt dus voor mij op tafel op de rand van het papier. Met mijn handen voel ik hoeveel papier er links en rechts van het cadeau over is. Het ligt eraan hoe dik het cadeau is, maar meestal ben ik tevreden als ik ongeveer tien tot vijftien centimeter aan de zijkanten over heb. Dat betekent dat ik de zijkant van het papier niet hoef bij te knippen. Omdat cadeaupapier op een rol zit, blijft het vaak niet netjes plat liggen en probeert het zichzelf weer in te rollen. Ik gebruik de schaar en plakbandhouder daarom regelmatig als contragewichten op de hoeken van het uitgerolde papier.
Om te bepalen of ik de rol verder moet uitrollen, test ik uit hoeveel papier ik nodig heb, door het cadeau om te rollen. Ik til de rand van de doos en de rand van het papier samen op en duw de doos op zijn achterkant en dan onderste boven. Het papier houd ik ondertussen goed vast. Het pakje is dus nu aan drie kanten omhuld met papier. De kant die nu boven ligt is de onderkant van het pakje.
Ik pak de rol met een hand op en houd mijn andere op het pakje zodat het papier strak blijft zitten. Ik trek de rol naar mij toe en zorg dat het papier strak om het pak heen zit. De achterkant is nu ook bedekt met papier.
Dan trek ik de rol nog verder naar voren. De bovenkant van het pakje heeft nu twee laagjes pakpapier. Ik zorg dat ik de rol uitrol / inrol tot de onderrand van het cadeau. Dat is waar ik ga knippen.
Ik houd de rol stevig vast met een hand, zodat ik weet waar ik straks moet knippen en haal met mijn andere hand voorzichtig het cadeau uit de oefen inpakzone.
Dan draai ik de rol van horizontaal naar verticaal en pak de schaar. Ik leg de rol papier gelijk met de rand van de tafel en houd hem stevig vast met mijn linkerhand. In mijn rechter heb ik de schaar. Ik gebruik de rol als leidraad om recht te knippen en knip vlak langs de rol het papier af. De rand van de tafel is hierbij een mooie tweede checklijn.
Zodra het papier los is van de rol, leg ik de rol aan de kant. Die heb ik niet meer nodig.
Bij een klein cadeau moet ik hierna nog een keer knippen om de breedte van het al afgeknipte papier te verkleinen. Hiervoor heb ik geen mooie leidraat, zoals eerder de rol. Ik vouw in dit soort gevallen het papier. Ik maak redelijk rechte vouwlijnen door het papier precies te vouwen. Ik test dit door te voelen of de randen van het papier netjes tegen elkaar aan liggen zonder uitsteeksels. Als ik het papier weer openvouw, voel ik aan de vouwlijn waar ik moet knippen.
Stap 3: Oneffenheden wegwerken
Ik knip helaas niet altijd recht, wat ervoor kan zorgen dat ik scheef inpak of dat de geknipte randen lichtelijk rafelig zijn. Ik voorkom dat dit aan de buitenkant van het ingepakte cadeau te zien zal zijn door de afgeknipte randen een klein stukje naar binnen te vouwen. Ook nu let ik erop dat de randen van het papier netjes op elkaar liggen.
Stap 4: Inpakken
Ik leg het op maat geknipte papier weer op tafel in de startpositie en leg het cadeau in het midden op de onderrand. Ik kantel de doos weer totdat hij onderste boven ligt. Om te zorgen dat het papier niet wegglijdt zodra ik mijn handen weghaal, plak ik op de rand van de doos, waar deze het papier raakt, een plakbandje om het papier aan de doos vast te maken. Nu trek ik de rest van het papier zo strak mogelijk over de doos naar mij toe tot het papier strak om het pakje zit. Ik houd de boel met een hand op zijn plek en check met mijn andere hand de zijkanten. Zit het papier aan de zijkanten nog recht? Is aan beide kanten evenveel papier over? Als alles klopt, pak ik het tweede stuk plakband van de rand van de tafel en plak het in het midden waar de tweede laag papier de eerste raakt. Bij een langer pak plak ik soms meerdere plakbandjes: eentje op een derde van de doos en een tweede op twee derde van de doos.
Nu ga ik de zijkanten strak inpakken. Ik draai het pakje een slag naar links. Waar het pakje ophoudt, voel ik een holle koker papier. Met mijn vingers pak ik het uiterste uiteinde van wat nu de zijkanten van de doos zijn vast en met mijn duimen duw ik de bovenkant van de koker omlaag. Ik zorg dat het papier stevig tegen de zijkant van de doos aanzit. De zijkanten van de koker vervormen hierdoor, maar dat maakt niet uit.
Nu steekt er nog papier links, rechts en onder uit. Met mijn vingers vouw ik de zijkanten zo vlak mogelijk naar binnen. Als het goed is voel ik nu twee schuine vouwlijnen: een van linksboven richting het midden en een ander van rechtsboven richting het midden.
Nu hoef ik alleen nog de onderste flap omhoog te tillen en tegen het pak aan te duwen en vast te zetten met plakband. Ook deze heeft mooie strakke vouwlijnen: eentje van linksonder naar rechtsboven en eentje van rechtsonder naar linksboven.
De andere kant van het pakje gaat op dezelfde manier.
Ervaringen van andere blinden en slechtzienden
De meeste blinden en slechtzienden laten, als dat kan, hun pakjes inpakken in de winkel. Veel slechtzienden lukt het zelf pakjes in te pakken, maar veel blinden laten het liever door iemand anders doen. Ik vermoed dat dat komt doordat het iets is waarvoor coördinatie en ruimtelijk inzicht nodig is. Je moet precies weten wat je doet. Zij vragen meestal hun partner, vrienden, familie of huishoudelijke hulp het voor ze te doen.
Ook nieuwsgierig?
Ben jij ook benieuwd naar hoe ik iets aanpak met mijn visuele beperking? Stuur me een bericht en misschien lees je het antwoord op jouw vraag in de volgende ‘Hoe doe je dat?’.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.