Eens in de vier weken blog ik over hoe ik dingen aanpak met mijn visuele beperking. Het betreft zaken die mensen aan mij vragen of juist niet durven vragen. Deze keer: Hoe herken ik badkamerproducten met mijn visuele beperking?
Vooroordelen
‘Op jouw plankje in de douch staat vast heel weinig. Jij herkent de dingen niet.’
‘Jij wisselt nooit van merk. Anders herken je je producten niet meer.’
Nou, mooi niet! Ik heb mijn eigen manier om producten te herkennen. Ook houd ik van afwisseling.
Vooraf
Ik ontving de onderstaande lezersvraag:
Goedemiddag,
Ik ben de mantelzorger van een blinde man. Hij komt niet wijs uit de verschillende crèmes die hij gebruikt en enkele andere toiletartikelen. Heeft u een tip hoe ik de lade zo kan inruimen zodat hij alles terugvindt? Hij kent geen braille.
Met vriendelijke groeten,
Wilma
Ik moest diep nadenken over alle trucs en handigheden die ik hierbij hanteer. Ik weet natuurlijk niet wat deze man allemaal in zijn la bewaard en hoe groot de la is. Het grootste probleem is de producten die je hebt te herkennen. Om overzicht te houden leg ik niet alles op een plek.
Hieronder lees je het antwoord op de vraag: Hoe herken ik badkamerproducten met mijn visuele beperking?
Het overzicht
Wij hebben, door een schuin dak, een niet al te grote badkamer. Als je binnenkomt is links een douchcabine met een deur en rechts een wastafel met twee laden en een plankje erboven. Als je een paar stappen verder doet, is links het toilet (onder het schuine dak) en rechts staan de wasmanden.
In de blogpost ‘Hoe doe ik de was met mijn visuele beperking?’ lees je stap voor stap hoe ik de was doe en waarom ik meerdere wasmanden heb.
Om het voor mezelf zo eenvoudig mogelijk te houden, staan de producten in mijn badkamer op verschillende plekken.
- Alle potten, tubes en flessen die ik onder de douche gebruik, staan op een rekje in de douchecabine.
- Alles wat ik in de morgen en avond bij de wastafel gebruik, zoals spullen voor gezichts- en tandverzorging, staan op het plankje boven de wastafel.
- Een paar dingen die handig zijn om snel bij de hand te hebben, zoals handzeep, staan op de achterzijde van de wasbak.
- Dingen die ik nodig heb voor bij het toilet staan op een plankje boven het toilet.
- Overige spullen liggen in de la.
Mijn partner en ik delen de badkamer. In de douchcabine, op de wastafel en op het plankje staan daarom ook spullen van hem. We hebben daarvoor een verdeling, zodat ik weet wat van mij is. Mijn medicijnen, make-up, parfum en haarstijlproducten liggen niet in de badkamer.
In de blogpost ‘Hoe herken en gebruik ik medicatie met mijn visuele beperking?’ lees je hoe ik verschillende soorten medicijnen uit elkaar kan houden.
Als ik nieuwe producten krijg, vraag ik meteen aan iemand wat het is en zet het op een voor mij herkenbare plek. Naast de plaats waar de producten staan, heb ik andere methoden om mijn flessen, tubes en potten uit elkaar te houden. Ik doe niet mijn best de spullen van mijn partner te herkennen, omdat ik ze toch niet gebruik. Omdat hij sommige merken al lang gebruikt, weet ik inmiddels toch van de meesten wat het is.
In de douchecabine
In de douchcabine hangt een rekje met drie niveaus. Elk niveau heeft een specifiek doel:
Bovenste niveau
Hier staan alleen mijn producten. Crèmespoeling, verschillende soorten douchegel, gezichtsscrub en lichaamsscrub verdringen elkaar in het kleine rekje. Ik wissel wel eens van merk of krijg producten cadeau. De voorraad bewaar ik elders in huis. Hier staat alleen wat er nu in gebruik is.
Een spuitbus met doucheschuim van het merk Rituals herken ik aan de vorm en de dop. Flessen douchegel van Dove hebben ook een zeer herkenbare vorm.
Ook mijn crèmespoeling van de drogist herken ik aan de vorm van de fles. De tube van mijn gezichtsscrub is herkenbaar aan het formaat: hij is kleiner dan de andere tubes.
Het is lastiger als merken van verpakking wisselen. De bodyscrub van Rituals zit bijv. vaak in een potje, maar onlangs kreeg ik er ook een tube van. En die tube lijkt dan weer op een tube douchegel die ik van hetzelfde merk heb. In zo een geval geef ik de tubes een vaste plek op het rek. De ene links en de andere rechts. Links hetgeen dat ik eerst moet gebruiken en rechts wat later moet. Als dat niet werkt, pak ik een mes en haal de scherpe kant over de dop van een van de tubes. De groeven die zo ontstaan kan ik voelen. Ik heb een systeem bedacht voor de voor mij onherkenbare producten: met shampooflessen doe ik niets, bij crèmespoeling zet ik om de paar centimeter een snee in de rand van de deksel, bij douchegel beschadig ik het oppervlak van de deksel en bij bodycrème (staat elders) beschadig ik de helft van de rand van de deksel.
Middelste niveau
Hier staan de dingen die ik niet op mijn eigen niveau kwijt kan of die we samen gebruiken. Er staan o.a. twee flessen met haarproducten van de kapper die uiterlijk hetzelfde lijken, maar in de ene zit shampoo en in de ander crèmespoeling. Op de laatste heb ik beschadigingen op de dop aangebracht, zodat ik weet welke fles wat is. Verder liggen er een spons en nagelborsteltje. Allebei prima herkenbaar aan hun vorm.
Onderste niveau
Op de onderste laag staan de producten van mijn partner. Ook als hij ze per ongeluk op een andere plank wegzet, herken ik dat het niet mijn producten zijn. De fles Andrélon shampoo, die hij gebruikt, heeft door de specifieke ribbels op de zijkant van de fles een herkenbare vorm. Die vorm komt alleen bij dit merk voor. Zijn fles douchegel van Sanex heeft ook een unieke vorm. Sanex, is blind vriendelijk, omdat er op de fles in braille het woord Sanex staat.
Op de plank boven de wastafel
Mijn vriend en ik delen de plank boven de wastafel. Zijn spullen staan links en de mijne rechts. Mijn spullen hebben een vaste plaats. OP de plank staan in totaal zo een acht tubes, die allemaal voor mij herkenbaar zijn aan hun formaat of structuur. Structuren zijn een fijne herkenmethode. Sommige tubes voelen ruw aan en andere glad. Ook de vorm van de dop helpt mij. Zo heb ik een tube dag- en nachtcrème van het merk Babor waarvan de dop plat is, zonder scherpe rand, zoals veel doppen. In dit geval is de rand afgerond. Qua doppen kijk ik ook naar de vorm van de dop: sommige zijn rond anderen ovaal, sommigen hebben een dop die je openklapt en andere doppen moet je eraf draaien. Met formaat kijk ik zowel naar de hoogte als de breedte van de tube.
- De tube met gel van mijn vriend is hoog en smal en heeft een openklap dop.
- Mijn tube dag-/nachtcrème is een van de kleinere tubes en heeft een ronde, ruwe dop.
- De bodycrème van Rituals zit meestal in een grote pot met een deksel met een speciale structuur. Ook al heb ik nu ook een paar keer tubes gehad. Deze hebben een ronde, platte, gladde dop die je eraf draait.
- De tube aftersun van Rituals is glad, smal en niet hoog; hij heeft een ovaalvormige dop.
- De tubes tandpasta van mij een mijn vriend houd ik op gevoel uit elkaar. Zijn tube van Elmex is ruw en mijn tube van Oral-B is glad.
- Dan liggen er nog twee tubes huidcrème van de apotheek. Deze laat ik bewust in hun doosje zitten, zodat ik ze direct kan vinden. OP het ene doosje staat de naam van het medicijn in braille en op het andere staat niets.
Iets waarmee je geen verwarring wilt, is de tandenborstels. Mijn elektrische tandenborstel staat daarom op de plank in de oplader en de tandenborstel van mijn vriend zit in een beker die op de wastafel staat. Als ik niet elektrisch zou poetsen, zou ik twee tandenborstels nemen van verschillende merken, zodat ik ze aan de vorm van het handvat uit elkaar kan houden.
Op de plank liggen verder spullen die qua vorm goed herkenbaar zijn, zoals: nagelschaartjes, scheermes van mijn vriend, kam van mijn vrind, flosdraad, mondspoelmiddel en tandenstokers. Ook staat er een herengeurtje en scheerschuim van mijn partner. Allemaal duidelijk herkenbaar. Als laatste heb ik twee flessen met een pompje van Babor. De flessen houd ik op grootte uit elkaar. De grootste moet ik eerst gebruiken en de kleinste daarna.
Vroeger, toen ik nog een beetje kon zien, gebruikte ik potten dag- en nachtcrème van Dr. Van der Hoog. Om de potten uit elkaar te houden plakte ik op de deksel van de nachtcrème een sticker van een kattenpootje (een kat is een nachtdier).
Wat ook helpt is in het uiteinde van een tube een knipje zetten. Dit doe ik voorzichtig, omdat ik niet in de tube wil knippen.
Op de wastafel
De spullen op de wastafel zijn dingen die niet op de plank erboven passen of die onhandig zijn om daarop neer te zetten. Er staat een beker met de tandenborstel van mijn vriend, een doos wattenstaafjes, een pak schoonmaakdoekjes en een fles handzeep. Allemaal qua vorm prima te herkennen en allemaal op hun vaste plek.
In de lades van de wastafel
Ik gebruik de lades voornamelijk voor de handdoeken en washandjes. Deze hebben allemaal hun eigen plek in de la. Links de washandjes, daarnaast de kleine handdoeken en in de onderste la de grote handdoeken. Zo grijp ik nooit verkeerd.
Er liggen echter ook een ladyshave en epileerapparaat. Deze houd ik uit elkaar door de vorm van de apparaten en de vorm van het gedeelte waar het scheerdeel zit. Verder ligt er een haardroger en een rol wattenschijfjes.
Op de plank boven het toilet
Op de plank boven het toilet staan verschillende dingen, die qua vorm voor mij herkenbaar zijn. Hierop staat een kleine vuilnisbak. Voorheen stond deze op de grond, maar de katten wisten hem steeds open te maken en er dingen uit te vissen. Verder liggen er wat handdoeken, di niet in de laden van de wastafel passen en menstruatieproducten. Voorheen lag hier ook vochtig toiletpapier. Het gewone toiletpapier zit op een stang naast het toilet.
Ervaringen van andere blinden en slechtzienden
Slechtzienden zien over het algemeen welk product ze pakken. Ze herkennen het op kleur, vorm of kunnen de grote letters van het merk of de productnaam nog lezen.
Blinde mensen doen het volgens mij meestal zoals ik dat doe. Het belangrijkste is overzicht. Er moeten niet te veel producten staan met hetzelfde uiterlijk. Als er gelijkvormigheid is, maken ze de tubes voor zichzelf herkenbaar met stickers of door net als ik met een mes of schaar voelbare beschadigingen aan te brengen op de verpakking.
Ook nieuwsgierig?
Ben jij ook benieuwd naar hoe ik iets aanpak met mijn visuele beperking? Stuur me een bericht en misschien lees je het antwoord op jouw vraag in de volgende ‘Hoe doe je dat?’.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.