Het paspopincident

Deel dit bericht met je netwerk!

Tegenwoordig gaat het in de media regelmatig over seksueel grensoverschrijdend gedrag. Dit zette mij aan het denken. Doordat ik niet zie, gebruik ik mijn handen om de wereld te verkennen. Ik heb hierdoor een paar keer per ongeluk dingen aangeraakt, die ik liever niet had gevoeld. Ik was de dader, maar voelde me ook slachtoffer. Zo kwam mijn hand onlangs in aanraking met de kont van een collega die bij de printer stond en een paar dagen later raakte ik hetzelfde lichaamsdeel van een collega die nog naast het bureau stond dat ik wilde gebruiken voor mijn laptop. Beide incidenten leidden tot een reeks verhalen over gênante situaties. Ik heb twee dingen meegemaakt, waar ik nu nog schaamrood van op mijn kaken krijg als ik erover vertel. Hieronder lees je over de eerste situatie, waarbij ik met mijn toenmalige vriend in Amsterdam aan het winkelen was.

Zaterdag 15 oktober 2011

Mijn vriend heeft een nieuwe winterjas nodig, daarom gaan we naar Amsterdam om daar te winkelen. In de tweede winkel, de Esprit winkel in de Kalverstraat, slaagt hij al voor een jas. Ja, dames ik kan het me ook niet voorstellen. Zelf doe ik er een stuk langer over. Na het pasritueel, gaan we door naar de kassa.

In de blogpost ‘Hoe leg ik uit wat ik als blinde of slechtziende zie?’ vertel ik over wat ik voor 2014 nog kon zien en wat ik nu nog zie.

We wachten in de rij voor de kassa en ik kijk wat om me heen. Mijn oog valt op een etalagepop die in de buurt staat van de kassa. Hij staat bij zo een grote stenen paal (zo eentje waar je heerlijk tegenop kan lopen, als je slecht ziet). De pop in kwestie heeft een leuke jas aan. Aangezien ik toch moet wachten, besluit ik de jas nader te bekijken. Ik voel aan de stof en verken met mijn handen de details, zoals de rits en de touwtjes van de capuchon. Even later begint mijn vriend te grinniken en zegt op een irritant toontje: ‘Debby. Dat is geen pop hoor. Dat is een persoon.’
Waarna inderdaad blijkt dat het een andere winkelbezoeker is die staat te wachten bij de kassa. Ik voel me direct rood worden en blijf me maar verontschuldigen. Schaam, schaam, schaam!!! Het liefst zak ik direct door de grond. Zowel mijn vriend als die jongen vonden het blijkbaar leuk om even te wachten voordat ze mij op het feit attendeerden dat de jongen geen pop was.
Ik geef mijn vriend een schop voor zijn schenen en hoop dat de niet-paspop snel aan de beurt is en vertrekt. De jongen, en zijn vriendin, vinden het totaal niet erg, maar ik schaam me echt rot. Ik wil zo snel mogelijk de winkel uit. Voor mijn gevoel duurt het eeuwen voordat het zover is.

Conclusie

Dit soort dingen overkomen me in mindere mate wel vaker, maar dit is toch een van de ergste. Ooit heb ik aan een vrouw haar tas gezeten, waardoor ze het idee kon krijgen dat ik een tasjesdief was. Dat duurde gelukkig maar een paar seconden. Ook heb ik vaak dat ik tegen de persoon waarmee ik winkel iets zeg en dan blijkt er heel iemand anders naast me te staan. Dat is allemaal overkomelijk. Dit paspopincident vergeet ik nooit meer! Ik krijg gewoon weer een warm gezicht als ik dit schrijf. Dit geldt ook voor het incident dat ik over twee weken deel. Je kunt dan zelf bepalen welk incident jij erger vindt.

En jij?

Wanneer kon jij wel door de grond zakken van schaamte? Vertel het me via het reactieveld hieronder.

Nooit meer een Tikje Anders blog missen?

Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Facebook en Instagram.

Deel dit bericht met je netwerk!

Laat hieronder jouw reactie achter op bovenstaande blog

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.