Als kind leerde ik al dat ik niet alles in mijn mond moet stoppen, omdat niet alles eetbaar is. Maar ja, wat is eetbaar? En voor wie? Begin januari ging er toch iets fout.
Donderdag 6 januari 2022
Ik ben net binnen bij mijn ouders, waar ik een paar dagen kom logeren. Even verandering van omgeving in deze coronatijd. Zij hebben de afgelopen weken op mijn blindengeleidehond Tarka gepast. In de aanloop en de nasleep naar Oudjaarsavond vind ik het in verband met al het vuurwerk in onze wijk onprettig naar buiten te moeten voor het uitlaten van de hond.
In de blog ‘Boem! Boem! Boem!’ lees je over waar mijn vuurwerkangst vandaan komt.
Onder het genot van koek en een kop thee met honing praat ik aan de keukentafel van mijn ouders bij met mijn moeder. De koekreep die ik eet is nogal broos. De afbrokkelende stukjes houd ik steeds net met mijn lippen en/of tong tegen voordat ze op de tafel vallen. Het ziet er niet echt charmant uit denk ik, maar aangezien we geen bezoek hebben, maak ik me er niet druk om.
In de blog ‘De marteling’ lees je over hoe lastig het kan zijn taart te eten als je slecht ziet en hoeveel ik daarbij kan knoeien.
Dan gebeurt het onvermijdelijke… Er valt een stukje koekreep. Tijdens het praten voel ik automatisch met mijn hand over tafel totdat ik een brokje van de juiste grote voel. Gulzig als ik ben als het om suikerwaren gaat, breng ik het gedachteloos naar mijn mond. Een nanoseconde voordat ik het in mijn mond stop, weet mijn brein dat er iets fout is. Het geeft dit alarmsignaal echter te laat door aan mijn hand. Het brokje zit inmiddels in mijn mond. Mijn tong registreert dan wat mijn brein al wist… Het is een kattenbrokje! Gatver! Ik spuug het snel uit.
Ik lach mezelf uit en denk: ‘Ach Deb, je hebt in ieder geval een nieuwe blogpost.’
En jij?
Wat heb jij per ongeluk geprobeerd op te eten? Laat het weten in het reactieveld hieronder.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Facebook en Instagram..
Hoi, vind het altijd leuk om je blog te lezen. Ik zie nog vijf procent, maar dan gaat er ook wel eens iets mis. Bij het maken van pastasaus dacht ik een blauw pak melk uit de koelkast gebruikt te hebben. Maar gek genoeg smaakte de saus naar koffie. Na de inhoud van de koelkast gecheckt te hebben bleek ik icekoffie ( ook in een blauw pak) gebruikt te hebben. Echtgenoot en zoon zeiden het best wel te eten te vinden.
@ Sylvia: Leuk om te horen dat je mijn blog regelmatig leest. Dat lijkt me ook raar smaken pasta met koffiesmaak. Vond jij het zelf ook meevallen hoe vies het was. Door dit soort ongelukjes kun je natuurlijk ook af en toe ontdekken dat een bepaalde combinatie juist heel lekker is. Ik vermoed dat onze voedselgeschiedenis voor een groot deel is ontstaan door ongelukjes die positief uitvielen.