Tikje Anders

Computers kunnen niet zelf denken, en als ze zich vreemd gedragen, is er meestal iets aan de hand. Onlangs begon mijn computer heel raar te doen terwijl ik bezig was met het schrijven van een nieuwe blogpost.

Begin juli 2024

Ik zit achter mijn computer, hard aan het werk aan een nieuwe blogpost over mijn leven met een visuele beperking. Dommel, een van onze Maine Coon-katers, houdt me gezelschap op het bureau. Zijn regelmatige gesnurk vormt een rustgevend achtergrondgeluid dat mijn denkprocessen ondersteunt.
Na het typen van de eerste alinea controleer ik met mijn spraaksoftware en brailleleesregel wat ik heb geschreven. Tot mijn verbazing zie ik slechts een paar woorden van alles wat ik zojuist heb getypt. Is de pc vastgelopen? Ik beweeg de cursor, maar alles lijkt normaal te werken. Vreemd.
Ik schrijf mijn inleiding opnieuw, maar weer verschijnen er slechts een paar woorden. Wat is er aan de hand? Ik kruip onder het bureau, trek de stekker van mijn toetsenbord uit de computer, en steek hem er opnieuw in. Voor de derde keer typ ik mijn inleiding, en weer staan er maar een paar woorden op het scherm. Is mijn computer aan het overlijden? Mijn partner en ik hadden het er laatst over dat hij wat oud begint te worden.
Ik besluit de pc af te sluiten en opnieuw op te starten, in de hoop dat dit het probleem oplost. Terwijl ik het openstaande bestand sluit, zie ik dat er nog een ander Word-document openstaat. Hierin staan ook een paar woorden van mijn inleiding. Hoe kan dat? Ik heb niet op de sneltoets Ctrl+N gedrukt om een nieuw document te openen. Misschien heb ik toch per ongeluk op iets gedrukt?
Ik sluit dit document en ontdek dat er nog een ander openstaat, opnieuw met slechts een paar woorden erin. Terwijl ik verbijsterd probeer te begrijpen wat er gebeurt, wordt er zonder mijn tussenkomst een nieuw, leeg Word-document geopend. Oké, mijn pc is duidelijk van slag. Computers doen dit soort dingen niet zomaar.
Ik sluit snel alle twaalf openstaande Word-bestanden en sta op het punt de pc af te sluiten. Op dat moment rekt Dommel zich uit, zucht diep, en snurkt verder. Tegelijkertijd opent er opnieuw een leeg Word-document. Ik begin opgelucht te lachen.
Om mijn vermoeden te bevestigen, voel ik voorzichtig waar Dommel met zijn kop ligt. En ja hoor… hij gebruikt mijn streamdeck als hoofdkussen. Voor wie niet weet wat dat is: een streamdeck is een apparaat met programmeerbare knoppen dat voornamelijk wordt gebruikt door streamers, content creators, gamers en andere professionals om hun workflow te automatiseren en te optimaliseren. Je kunt zelf instellen welke functies de knoppen hebben, zoals het starten van een livestream, het uitvoeren van gamecommando’s, het openen van applicaties of het uitvoeren van een reeks handelingen. Ik heb er een met zes knoppen, waarvan één knop is ingesteld om Word te openen.
Dommel is niet bepaald blij als ik zijn geïmproviseerde hoofdkussen verplaats naar een plek waar hij er niet meer bij kan. Brommend staat hij op en springt van het bureau.

Opluchting

En zo zie je maar weer, zelfs de meest geavanceerde technologie kan niet op tegen de creatieve invloed van een tevreden kat. Terwijl ik met mijn handen in het haar zat en dacht dat mijn computer op sterven na dood was, lag Dommel gewoon lekker te dromen op zijn nieuwe favoriete kussen. Soms zit de oplossing dichterbij dan je denkt — of in dit geval, precies onder een donzige kattenkop.
Nu alles weer werkt zoals het hoort, kan ik eindelijk die blogpost afmaken. Maar eerst geef ik Dommel nog even een aai over zijn bol, want eerlijk is eerlijk, dankzij hem heb ik weer een onderwerp voor een nieuwe blogpost.

Nooit meer een Tikje Anders blog missen?

Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.