Niet alle gasten zijn altijd welkom in huis. Een paar weken geleden kregen we onverwacht bezoek – en niet van het aangename soort.
Begin maart 2024
Na mijn ochtendwandeling met Tarka, is het tijd om haar te voeren. De voerton staat achter haar bakken en om mijn evenwicht te bewaren zet ik mijn linkerhand op de rand van de ton terwijl ik met mijn rechterhand de deksel opendoe. In plaats van hard plastic onder mijn linkerhandpalm te voelen, zinkt mijn hand weg in iets slijmerigs. Met een gil spring ik achteruit. ‘Bah! Wat is dat?” roep ik, wild met mijn vieze hand zwaaiend. Ik heb echt een hekel aan vieze handen!
In mijn blogpost ‘Geur, tast, gehoor … Bleeehhh, jakkes, gatver’ lees je over een ander moment waarop ik met smerigheid geconfronteerd werd.
Mijn vriend komt aangesneld om te zien waarom ik zo’n herrie maak. Ik wijs naar de ton en piep: ‘Er ligt iets slijmerigs op de rand!’
In eerste instantie ziet hij niets, totdat hij in de ton kijkt. Daar ligt een naaktslak tussen het voer.
Hoe is die daar terecht gekomen? Onze tuindeur is minstens acht meter verderop. Dat is een behoorlijke afstand voor een slak. We komen op twee mogelijke scenario’s: De slak is via de voordeur binnengekomen, of een van onze katten heeft hem bewust of onbewust vanuit de tuin mee naar binnen genomen. Een paar weken eerder had een van de katten ook al een regenworm in zijn dikke, langharige vacht.
In mijn blogpost ‘Rare sprongen’ lees je over een andere ongenode gast.
Mijn vriend schept met de maatbeker de slak uit de ton en gooit hem in de gft-container, waarna ik de maatbeker grondig afwas en mijn handen was. Ik wist niet dat slakkenslijm zo hardnekkig is, krijg het haast niet van mijn handen.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.
Getver dat is schrikken zo glibberig!
Herkenbaar. Ik heb een soort slakkentrauma opgelopen in de tijd dat ik een konijn had. Zijn hok stond buiten en meerdere keren zijn er slakken in zijn ruif gekropen (meestal vond mijn moeder die eerder dan ik, gelukkig) en een keer in zijn voerbak, in het hok dus. Aan de ene kant in de (grote) voerbak lag de slak, aan de andere kant zat het konijn met z’n koppie op de rand tegenover de slak, alsof hij dacht: wat is dat? Wat moet ik daarmee? Durf ik wel te gaan eten? En inderdaad, dat slakkenslijm is eindeloos hardnekkig.
@Elona: Gatver. Het zijn smerige beesten. Vind het ook sneu voor het konijn overigens, dat zijn eten door een slak besmeurde werd.