Ik vind het verbazingwekkend dat mensen vaak niets zeggen wanneer er iets mis is met mijn kleding of de opmaak van mijn blog. Ik vraag me af of ze het niet opmerken, het hen niet interesseert, of dat ze bang zijn om mijn tere blinde ziel te kwetsen.
Onthoofd op de foto
Onlangs had ik een vergelijkbare ervaring. Hoewel ik regelmatig mijn LinkedIn-profiel bijwerk, verzuim ik vaak om mijn profielfoto te vernieuwen. Ik denk er gewoon niet aan en word, doordat ik het zelf niet zie, niet actief herinnerd aan hoe oud mijn huidige foto al is. Bovendien heb ik weinig geschikte foto’s, die ik als profielfoto kan gebruiken. In 2019 heb ik mijn profielfoto voor het laatst gewijzigd en daarna keek ik er niet meer naar om. In juli voegde ik een nieuw contact toe en zij stuurde mij meteen het volgende bericht:
‘Hoi Debby, weet jij dat je hoofd er niet op staat bij je profielfoto? Misschien kan iemand je ff helpen om dit beter in te stellen. Groetjes …’
Gelukkig heeft mijn ziende partner het probleem direct voor mij opgelost. Het was ook meteen voor mij een stimulans om de rest van mijn profiel onder de loep te nemen en indien nodig aan te passen.
Waarom feedback zo belangrijk is
In eerste instantie was ik verbaasd en later teleurgesteld in mijn netwerk. Waarom heeft niemand me eerder op deze fout gewezen? Niet al mijn connecties hebben een visuele beperking. Ik doe mijn uiterste best om een professioneel profiel te hebben, maar niemand dacht eraan om mij hierop te attenderen. In onze huidige samenleving draait vrijwel alles om beeld. Denk aan social media-platforms zoals Instagram. Daarom kan ik me niet voorstellen dat niemand het de afgelopen vier jaar is opgevallen. Interesseerde het hen niet? Is beeld, en een eerste indruk, minder belangrijk dan ik denk? Of durven ze het gewoon niet te zeggen uit angst mij te kwetsen? Hoewel het aardig lijkt om iemand niet te willen kwetsen, denken mensen dan niet aan de gevolgen. Als jij ’s ochtends niet tegen mij zegt dat ik een vlek op mijn shirt heb, zal ik het gewoon aanhouden voor een belangrijke afspraak die avond. Ik ga ervan uit dat het schoon is, want het kwam immers fris uit de kast. Als je niet zegt dat ik iets groens tussen mijn tanden heb na de lunch, of dat ik uitgeschoten ben met mijn lippenstift, zal ik vol zelfvertrouwen het belangrijke gesprek ingaan met mijn leidinggevende – hopend op meer verantwoordelijkheden en een salarisverhoging. Door deze fouten krijgt hij echter een ander beeld van mij en ik schaam me enorm als ik er pas achteraf achter kom. Hetzelfde geldt voor dit incident met mijn profielfoto. Ik dacht jarenlang dat mijn profiel er goed uitzag, maar nu weet ik dat dat niet het geval was. Waarom vertellen mensen me dat niet gewoon?
Oproep
Alsjeblieft, alsjeblieft, alsjeblieft! Geef feedback wanneer er iets niet klopt, zowel online als offline. Als je geen feedback geeft, weet ik niet dat er iets mis is. Pas als ik op de hoogte ben, kan ik het probleem oplossen.
En jij?
Wanneer had jij gewild dat mensen je erop hadden geattendeerd dat er iets mis was?
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Blijf per e-mail op de hoogte van nieuwe Tikje Anders blogs. Vul je e-mailadres in in het invoerveld onderaan deze pagina en druk op de knop ‘Abonneren’. Of kijk hier voor meer info.
Volg Tikje Anders ook via Twitter, Facebook en Instagram.