Fluiten, naroepen, opmerkingen over je uiterlijk — het hoort niet meer bij deze tijd. Tóch gebeurt het. Soms zelfs als je blind bent. In mijn geval toen ik Onlangs vergat dat bukken in het openbaar risico’s met zich meebrengt — vooral als je met je kont richting het fietspad staat.
Maandag 23 juni 2025
Ik loop de laatste avondronde met Tarka, mijn blindengeleidehond. Ik buk en maak haar lijn iets langer zodat ze meer bewegingsruimte heeft. Terwijl ik dit doe, sta ik voorovergebogen met m’n kont richting het fietspad. En dan hoor ik het. Een groep jongens op fietsen. ‘Woehoee! …kont mevrouw!’
Ze joelen, lachen, roepen nog iets onverstaanbaars – het enige woord dat ik echt opvang is ‘kont’. Ze hebben zó’n lol dat ik ze nog hoor als ze al een eind verder zijn.
Ik blijf staan, bevroren in een soort kruising tussen verbazing, ongeloof en het idee dat dit waarschijnlijk komisch is.
En dan komt natuurlijk dat stemmetje in m’n hoofd.
Hebben ze het tuig van Tarka gezien?
Zouden ze ook zo geroepen hebben als ze wisten dat ik blind ben?
Want eerlijk is eerlijk: vrouwen naroepen op hun uiterlijk is anno nu not done. Maar mijn ervaring? Mensen met een beperking worden opvallend weinig nageroepen. Misschien denken ze dat het te kwetsend zou zijn. Of – wie weet – misschien ben ik gewoon niet zo’n fluitwaardige verschijning meer.
Toch brengt dit voorval me in gedachten terug naar een zonnige dag, twintig jaar geleden. Twintig kilo lichter, en dapper gehuld in een kort, strak spijkerrokje, wandel ik met mijn blindengeleidehond langs een druk terras.
Ik hoor een man tegen zijn vrind zeggen: ‘Hé kijk, die heeft een lekkere kont… voor een blinde!’
Ik weet nog dat ik me afvroeg of ik het als compliment moest zien of als lompe opmerking. Na wat innerlijk overleg besloot ik voor het eerste te gaan. Ik bedoel — het is geen compliment waar je een tegeltje van maakt, maar hé, het is beter dan nageroepen worden met ‘Hoer!’
En nu, jaren later, krijg ik weer een soortgelijke opmerking om de oren. Dit keer met iets meer kleding en iets minder flair, maar blijkbaar nog steeds met genoeg kont om een groep jongens aan het lachen te maken. En ach, als ik dan toch word nageroepen, dan liever om mijn kont dan om mijn beperking.
Nooit meer een Tikje Anders blog missen?
Volg Tikje Anders op social media en mis geen enkele blogupdate. Je vindt me op Facebook, Instagram en LinkedIn!
Wil je een seintje krijgen als er een nieuwe blogpost is? Vul dan je e-mailadres in onderaan deze pagina en klik op ‘Abonneren’ om updates rechtstreeks in je mailbox te ontvangen.